Tylko bezpośrednio z rachunku zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych może odbywać się finansowanie opieki medycznej dla pracowników z dysfunkcjami zdrowotnymi.

Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie pracodawcy, który z funduszu opłacił koszty specjalistycznej opieki medycznej, poradnictwa oraz usług rehabilitacyjnych dla pracowników. Po tym fakcie wystąpił on do urzędu skarbowego, by ten zakwalifikował taki wydatek jako pomoc de minimis. Ten jednak odmówił wydania zaświadczenia, które to potwierdza. Wszystko przez to, że pracodawca zachował złą procedurę: najpierw sfinansował ze swojego rachunku pomoc dla pracowników, a potem dopiero przelał na niego odpowiednią kwotę z konta ZFRON.

Urząd skarbowy uzasadniając decyzję powołał się na art. 33 ust. 3 pkt 2a ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Stanowi on, że pracodawca o statusie zakładu pracy chronionej, ma obowiązek wydatkowania środków funduszu wyłącznie z tego rachunku bankowego.

Pracodawca odwołał się od decyzji do WSA. Ten jednak stwierdził tak samo, jak urząd skarbowy. Uzasadniając swoje stanowisko w wyroku wskazał dodatkowo § 9 ust. 2a rozporządzenia z 19 grudnia 2007 r. o zakładowym funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zgodnie z nim, nie uznaje się za wydatkowanie ze środków funduszu takiego kosztu, który sfinansowano z innych pieniędzy niż zgromadzone na rachunku ZFRON. Ponadto, o zakwalifikowaniu danego wsparcia finansowego jako pomoc de minimis decyduje źródło jego sfinansowania. Pieniądze z konta obrotowego pracodawcy są jego pieniędzmi, a te na rachunku ZFRON – publicznymi.

Firma złożyła skargę kasacyjną do NSA, jednak przegrała i tutaj. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że istotą sporu była ocena prawidłowości dysponowania pieniędzmi ZFRON. Zdaniem NSA przepisy wprost stanowią o obowiązku wydatkowania środków przeznaczonych na rehabilitację bezpośrednio z rachunku ZFRON. A skoro ma to zasadnicze znaczenie dla możliwości ubiegania się o zaświadczenie o udzieleniu pomocy de minimis, urząd skarbowy prawidłowo odmówił prawa do jego uzyskania. NSA oddalił skargę kasacyjną pracodawcy.

Wyrok z 12 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 428/13

Agnieszka Rosa