Projekt wdraża do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/52/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. przewidującej minimalne normy w odniesieniu do kar i środków stosowanych wobec pracodawców zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli krajów trzecich.

Celem ustawy jest ograniczenie skali nielegalnej imigracji do UE przez zmniejszenie atrakcyjności zatrudnienia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich. Służyć temu mają sankcje o charakterze administracyjnym, cywilnym i karnym za naruszenie zakazu nielegalnego zatrudnienia cudzoziemców. Zaproponowane rozwiązania będą dotyczyć zarówno powierzenia wykonania pracy cudzoziemcom na podstawie umów o pracę, jak i umów cywilnoprawnych. Zgodnie z treścią ustawy pracodawca chcący zatrudnić cudzoziemca będzie miał obowiązek zweryfikować czy jego przyszły pracownik przebywa na terenie kraju legalnie i przechowywać przez okres wykonywania przez niego pracy kopię dokumentu poświadczającego legalny pobyt. Pracodawcy będą zobowiązani uzupełnić w ciągu 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy dokumentację dotyczącą cudzoziemców świadczących pracę w dniu wejścia w życie ustawy. Na mocy ustawy główny wykonawca oraz podwykonawcy pośredniczący pomiędzy głównym wykonawcą a podmiotem powierzającym pracę będą zobowiązani do wypłaty cudzoziemcowi zasądzonego zaległego wynagrodzenia oraz związanych z nim świadczeń, a także pokrycia kosztów przesłania należności cudzoziemcowi, który wyjechał z Polski. Będą oni także będzie zobowiązani do pokrycia kosztów wydalenia cudzoziemca. Ustawa wprowadza także odpowiedzialność wykonawców oraz domniemanie istnienia stosunku pracy nielegalnego imigranta przez okres co najmniej 3 miesięcy. Natomiast jeśli cudzoziemiec będzie zatrudniony w ramach umów cywilnoprawnych domniemanie dotyczy wynagrodzenia w wysokości 3-krotnego minimalnego wynagrodzenia.

W przypadku zatrudniania nielegalnych imigrantów ustawa przewiduje odpowiedzialność karną - nie tylko kara grzywny do 10000 zł, karę ograniczenia wolności, ale również w określonych przypadkach nawet karę pozbawienia wolności do lat 3. Przedsiębiorca skazany za przestępstwa wprowadzone ustawą na rok czasu zostanie wykluczony z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Sąd będzie mógł również orzec wobec niego sankcje finansowe, w postaci pozbawienia na okres od roku do lat 5 dostępu do środków europejskich (w tym m.in. funduszy strukturalnych czy Funduszu Spójności) oraz zasądzenia na rzecz Skarbu Państwa równowartości środków europejskich, które skazany pracodawca otrzymał w okresie dwunastu miesięcy poprzedzających wydanie wyroku.

Przyjęta przez Sejm ustawa została przekazana do Senatu.

Źródło: www.mpips.gov.pl