Opakowania, które zawierają preparaty niebezpieczne przeznaczone do sprzedaży dla konsumentów, nie mogą mieć kształtu lub dekoracji graficznej, które mogą przyciągać uwagę i ciekawość dzieci lub wprowadzać konsumentów w błąd oraz wyglądu lub oznaczenia stosowanego dla środków spożywczych lub środków żywienia zwierząt, leków lub kosmetyków.
Zostały utrzymane te same znaki (piktogramy) określające charakter substancji niebezpiecznej i związane z nią zagrożenia kwalifikujące produkt do odpowiedniej kategorii zagrożenia. Szczegółowe zasady i wymagania są określone w 6 załącznikach do rozporządzenia.
Kolor i wygląd oznakowania opakowania oraz informacje zamieszczone na oznakowaniu opakowania powinny wyraźnie odróżniać się od tła i mieć takie wymiary i liternictwo, żeby były łatwo czytelne.
Omawiana regulacja dotyczy bardzo ważnych kwestii związanych z zagrożeniami, jakie niosą substancje niebezpieczne lub preparaty z ich udziałem. Przepisy r.o.s.n. określają sposób oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, szczególny sposób oznakowania niektórych preparatów chemicznych oraz ustala zakres informacji, które powinien zawierać wniosek do Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych o uzyskanie zgody na zastosowanie alternatywnej nazwy rodzajowej. W r.o.s.n. dopuszcza się umieszczanie oznakowania na etykiecie lub bezpośrednio na opakowaniu substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego. Oznakowanie opakowania każdej substancji niebezpiecznej powinno zawierać nazwę substancji określoną zgodnie z wykazem substancji niebezpiecznych, nazwę lub imię i nazwisko, adres i numer telefonu osoby wprowadzającej substancję do obrotu (producenta, importera lub dystrybutora) oraz znak lub znaki ostrzegawcze i napisy określające ich znaczenie określone w załączniku nr 1 do r.o.s.n.
Trzeba przyznać, iż system znakowania substancji preparatów niebezpiecznych jest dosyć złożony – zwłaszcza dla osoby nie mającej na co dzień do czynienia z substancjami niebezpiecznymi. Na szczęście zostały utrzymane te same znaki (piktogramy), określające charakter substancji niebezpiecznej i związane z nią zagrożenia kwalifikujące produkt do następujących kategorii zagrożenia: bardzo toksyczny, toksyczny, szkodliwy, żrący, drażniący, niebezpieczny dla środowiska, wybuchowy, utleniający, skrajnie łatwo palny, wysoce łatwo palny. Szczegółowe zasady i wymagania są określone w załącznikach do r.o.s.n. I tak:
załącznik nr 1 – zawiera wzory znaków ostrzegawczych oraz napisy określające ich znaczenie i symbole;
załącznik nr 2 – podaje brzmienie zwrotów określających warunki bezpiecznego stosowania substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego, zwanych "zwrotami S" wraz z ich numerami oraz brzmienie dodatkowych zwrotów określających warunki bezpiecznego stosowania środków ochrony roślin wraz z ich numerami;
załącznik nr 3 – określa kryteria doboru “zwrotów S” określających warunki bezpiecznego stosowania substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego oraz kryteria doboru dodatkowych zwrotów określających warunki bezpiecznego stosowania środków ochrony roślin;
załącznik nr 4 – wyodrębnia szczególny sposób oznakowania niektórych preparatów chemicznych;
załącznik nr 5 – podaje sposób ustalania alternatywnej nazwy rodzajowej substancji chemicznej na podstawie podziału substancji na grupy i podgrupy;
załącznik nr 6 – określa informacje wymagane we wniosku do Inspektora do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych o wyrażenie zgody na zamieszczenie na oznakowaniu alternatywnej nazwy rodzajowej określa z do rozporządzenia.
Jeżeli substancja nie jest wymieniona w wykazie, powinna być zamieszczona nazwa powszechnie przyjęta w międzynarodowym nazewnictwie chemicznym, a w przypadku substancji niebezpiecznych, których również nie wymieniono w wykazie, znaki ostrzegawcze i napisy określające ich znaczenie powinny odpowiadać klasyfikacji dokonanej zgodnie z kryteriami klasyfikacji, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 września 2003 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171 poz. 1666 z późn. zm.).
Na oznakowaniu opakowania nie zamieszcza się:
1) nazw substancji, które spowodowały zaklasyfikowanie preparatu wyłącznie jako wybuchowy, utleniający, skrajnie łatwo palny, wysoce łatwo palny, łatwo palny, drażniący lub niebezpieczny dla środowiska;
2) zwrotów R powtarzających słowne określenie znaczenia znaku ostrzegawczego, typu na przykład "wysoce łatwo palny", w przypadku zwrotów określających zagrożenia wynikające z fizykochemicznych właściwości preparatu;
3) zwrotów R powtarzających treść zwrotów S, o których mowa w ust. 1 pkt 7.
Jeżeli zawartość opakowania nie przekracza 125 cm3, umieszczenie na oznakowaniu opakowania zwrotów R i zwrotów S nie jest wymagane w przypadku:
1) substancji niebezpiecznych zaklasyfikowanych jako wysoce łatwo palne, łatwo palne, utleniające lub drażniące;
2) substancji niebezpiecznych zaklasyfikowanych jako szkodliwe, jeżeli nie są przeznaczone do sprzedaży dla konsumentów;
3) preparatów niebezpiecznych zaklasyfikowanych jako wysoce łatwo palne, utleniające, drażniące, z wyjątkiem preparatów, którym jednocześnie przypisano zwrot R41, lub niebezpieczne dla środowiska, którym przypisano symbol N. W przypadku preparatów, których zawartość opakowania nie przekracza 125 cm3, zaklasyfikowanych jako łatwo palne lub niebezpieczne dla środowiska, którym nie przypisano symbolu N, nie jest wymagane umieszczenie na oznakowaniu opakowania zwrotów S.
Oznakowanie powinno być umieszczone na opakowaniu w taki sposób, aby jego treść mogła zostać odczytana poziomo, gdy opakowanie pozostaje w normalnym położeniu. Etykieta powinna być trwale przymocowana do powierzchni opakowania. Wewnętrzna powierzchnia etykiety powinna przylegać bezpośrednio i w całości do opakowania. Oznakowanie opakowania powinno mieć następujące wymiary, zależne od pojemności opakowania:
| Pojemność opakowania | Wymiary (w milimetrach) |
| - nieprzekraczająca 3 dm3
| co najmniej 52 x 74, jeżeli to możliwe |
| - większa niż 3 dm3,ale nieprzekraczająca 50 dm3
| co najmniej 74 x 105 |
| - większa niż 50 dm3, ale nieprzekraczająca 500 dm3
| co najmniej 105 x 148 |
| - większa niż 500 dm3
| co najmniej 148 x 210 |
Każdy znak ostrzegawczy powinien pokrywać co najmniej jedną dziesiątą pola powierzchni oznakowania opakowania, ale nie mniej niż 1 cm2. Kolor i wygląd oznakowania opakowania powinny być tak dobrane, aby znak ostrzegawczy odróżniał się od tła oznakowania. Informacje zamieszczone na oznakowaniu opakowania powinny wyraźnie odróżniać się od tła i mieć takie wymiary i liternictwo, żeby były łatwo czytelne. Opakowania, które zawierają preparaty niebezpieczne przeznaczone do sprzedaży dla konsumentów nie mogą mieć:
1) kształtu lub dekoracji graficznej, które mogą przyciągać uwagę i ciekawość dzieci lub wprowadzać konsumentów w błąd;
2) wyglądu lub oznaczenia stosowanego dla środków spożywczych lub środków żywienia zwierząt, leków lub kosmetyków.
Oznakowanie substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego może być umieszczane na opakowaniu w inny sposób, jeżeli opakowania są zbyt małe lub z innych powodów nie są przystosowane do oznakowania zgodnego z ww. zasadami. W przypadku gdy z uwagi na wielkość lub kształt opakowania fizycznie nie jest możliwe umieszczenie wymaganych zwrotów S na oznakowaniu opakowania, do opakowania należy dołączyć opis bezpiecznego stosowania substancji lub preparatu.
Przepisów r.o.s.n. można nie stosować do opakowań zewnętrznych, zawierających jedno lub więcej opakowań wewnętrznych, oznakowanych zgodnie z przepisami o transporcie towarów niebezpiecznych, jeżeli opakowania wewnętrzne oznakowane są w sposób określony w r.o.s.n. Przepisów r.o.s.n. nie stosuje się do butli gazowych o pojemności nie większej niż 150 dm3, jeżeli oznakowane są zgodnie z normą ISO/DP 7225; w przypadku butli gazowych zawierających preparaty można zastosować nazwę rodzajową lub handlową albo przemysłową preparatu, pod warunkiem że niebezpieczne składniki preparatu są wyraźnie i w sposób trwały wymienione na korpusie butli.