Zdaniem Lewiatana poziom całkowitych kosztów funkcjonowania ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci będzie nieproporcjonalny do efektów, jakie można uzyskać zarówno w zakresie ograniczenia ubóstwa w rodzinach z dziećmi, jak i w zakresie wzrostu poziomu dzietności.
- Istnieje potrzeba poprawy efektywności projektowanego rozwiązania poprzez lepsze adresowanie świadczeń pieniężnych do najbardziej potrzebujących oraz tworzenie warunków do zwiększenia aktywności zawodowej w rodzinach z dziećmi, w tym zwłaszcza wielodzietnych. Tymczasem nowe rozwiązania negatywnie wpłyną na skłonność rodziców do poszukiwania i podejmowania zatrudnienia, przede wszystkim kobiet. Kluczowe jest, żeby świadczenie wychowawcze było uwzględniane przy ustalaniu uprawnienia do świadczeń rodzinnych i wsparcia z pomocy społecznej. Inaczej wielu osobom bardziej będzie opłacało się żyć z zasiłków, niż pracować - dodaje Grzegorz Baczewski, dyrektor departamentu dialogu społecznego i stosunków pracy Konfederacji Lewiatan.
 
 

 

Dlatego Konfederacja Lewiatan proponuje:
1. Ujednolicenie systemu wsparcia rodzin poprzez włączenie świadczenia wychowawczego do systemu świadczeń rodzinnych i odpowiednią modyfikację pozostałych świadczeń;
2. Wypłatę świadczenia wychowawczego bez spełnienia kryterium dochodowego dopiero od trzeciego dziecka.
3. Ograniczenie kosztów administracyjnych przyznawania i wypłaty świadczeń poprzez włączenie świadczenia wychowawczego do systemu świadczeń rodzinnych;
4. Wprowadzenie zasady, że świadczenie wychowawcze i inne świadczenia rodzinne są wliczane do dochodu rodziny przy ustalaniu uprawnienia do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, w celu ograniczenia negatywnego wpływu ustawy na aktywność zawodową kobiet;
5. Poprawę dostępności do usług i rozwiązań, które pozwalają skuteczniej łączyć posiadanie dzieci z aktywnością zawodową, w tym przede wszystkim zwiększenie dostępności do opieki nad dziećmi do 3. roku życia.