Na podstawie umowy outsourcingu nie zawsze dochodzi do faktycznego przejęcia pracowników, tak jak opisano to w art. 23¹ Kodeksu pracy. Firmy oferujące tego typu usługi przejmują jedynie obsługę w zakresie dokumentacji pracowniczej i płacowej, a ich rola sprowadza się wyłącznie do wypłacania pracownikom wynagrodzenia. Nie dochodzi natomiast do przejęcia majątku i kadr poprzedniego przedsiębiorstwa. Sytuacja pracowników pozostaje bez zmian. Takie same są ich warunki zatrudnienia i miejsce świadczenia pracy. Ten sam jest zakład pracy i kierownictwo. To oznacza, że płatnikiem składek pozostaje dotychczasowy pracodawca, który zawarł umowę z firmą oferującą przejęcie pracowników.
Gdy ZUS po przeprowadzonej kontroli lub postępowaniu wyjaśniającym ustali, że płatnikiem składek powinien pozostać dotychczasowy pracodawca to wyda decyzję ustalającą płatnika składek. Jej adresatem będzie na podmiot, który dokonał zgłoszenia „przejętych” pracowników do ubezpieczeń społecznych oraz dotychczasowy pracodawca, zaś pracownicy, w razie potrzeby będą brać udział w postępowaniu. Uprawomocnienie się decyzji może spowodować, że na koncie podmiotu, który nie był uprawniony do bycia płatnikiem, powstanie nadpłata z tytułu nienależnie opłaconych składek, a na koncie właściwego płatnika powstanie zadłużenie, które będzie musiał spłacić. Aby zmniejszyć obciążenia przedsiębiorców, którzy skorzystali z takiej nieuczciwej oferty ZUS z urzędu sporządzi dokumenty związane z ubezpieczeniami społecznymi i przeksięguje wpłaty dokonane przez nieuprawniony podmiot, na konto właściwego płatnika składek.
Firma, która na skutek przeprowadzonego postępowania zobowiązana została do opłacenia należności z tytułu składek, może złożyć wniosek o rozłożenie należności na raty.
[-DOKUMENT_HTML-]
Źródło: NSZZ Solidarność