Pracownicy w naszej firmie używają odzieży roboczej - fartuchów oraz koszulek. Odzież robocza pełni funkcję reprezentacyjną i chroni przed zwykłym zabrudzeniem odzież osobistą pracownika. Nie spełnia natomiast funkcji środka ochrony indywidualnej, jak np. kombinezony lakiernicze lub fartuch spawalniczy.
Mając powyższe na uwadze, czy odzież ta musi posiadać oznakowanie CE i inne? Czy możemy zlecić szycie koszulek lub fartuchów krawcowej, aby zmniejszyć koszty zakupu odzieży?
Koszulki, które kupujemy dla pracowników nie różnią się od tych zwykłych bawełnianych, ale są czterokrotnie droższe.
Przepis art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. nakazuje pracodawcy dostarczyć pracownikom nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz poinformować pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach. Ocenę zgodności dla środków ochrony indywidualnej uregulowane w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 2377 k.p. pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przepis art. 2378 k.p. nakłada na pracodawcę obowiązek ustalenia rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach pracy jest niezbędne oraz, co bardzo ważne, przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej.
Jak rozumieć pojęcia odzieży roboczej i odzieży ochronnej? Odzież robocza to odzież zabezpieczająca lub zastępująca odzież własną pracownika w warunkach, w których nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, dostosowana do wykonywanej pracy. Do odzieży roboczej zaliczana można również tzw. odzież zawodowa, charakterystyczna dla konkretnych branż, np. dla gastronomii, służby zdrowia, hotelarstwa itp. Ponadto do odzieży roboczej można zaliczyć odzież krótkiego użytkowania (odzież jednorazowa). Odzież robocza może wystąpić w wersji nieocieplanej oraz ocieplanej. Jest ona wykonywana z różnych materiałów, najczęściej z bawełny lub mieszanek tworzyw sztucznych z bawełną. Odzież robocza nie podlega obowiązkowej certyfikacji. Nie jest więc wymagane specjalne oznakowanie odzieży roboczej.
Odzież ochronna to odzież, która okrywa lub zastępuje odzież osobistą i chroni pracownika przed jednym lub wieloma zagrożeniami występującymi na stanowisku pracy. Powinna być ona stosowana przy konkretnych pracach, gdzie istnieje zagrożenie zranienia ciała lub przeniknięcia przez skórę szkodliwych substancji. Szczególne niebezpieczeństwo stanowi wysoka lub niska temperatura, ogień, niebezpieczne substancje chemiczne, prąd elektryczny, wilgoć, słaba widoczność, zagrożenie mechaniczne, biologiczne itp.
Odzież ochronną można zaliczyć do środków ochrony indywidualnej zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), dotyczącego szczegółowych zasad stosowania środków ochrony indywidualnej.
Odzież ochronna musi posiadać odpowiednie certyfikaty gwarantujące, że spełnia ona minimalne wymagania określone w odpowiedniej normie. Odzież ochrona jako rodzaj środka ochrony indywidualnej wymaga umieszczenia oznakowania CE oraz piktogramu pozwalającego w prosty i szybki sposób odczytać przeznaczenia danego środka ochrony oraz jego poziom ochrony.
Używana w zakładzie pracy odzież robocza, tj. fartuchy oraz koszulki, która pełni funkcje reprezentacyjne, a także chroni odzież pracownika przed zniszczeniem i znacznym zabrudzeniem nie wymaga specjalnego oznakowania, gdyż taka odzież nie podlega obowiązkowej certyfikacji. Pracodawca w takiej sytuacji może zlecić szycie koszulek lub fartuchów innej firmie, aby zmniejszyć koszty zakupu odzieży roboczej.
Gdyby odzież (tj. fartuchy i koszulki) była przez pracodawcę stosowana jako odzież ochronna do ochrony pracownika przed jednym lub wieloma zagrożeniami występującymi na stanowisku pracy, wtedy powinna ona spełniać wymagania jak dla środków ochrony indywidualnej. Taka odzież powinna posiadać odpowiednie certyfikaty gwarantujące, że spełnia ona minimalne wymagania określone w odpowiedniej normie, a także powinna mieć oznakowanie CE oraz piktogram pozwalający w prosty i szybki sposób odczytać przeznaczenia danego środka ochrony oraz jego poziom ochrony.
Krzysztof Zamajtys
Mając powyższe na uwadze, czy odzież ta musi posiadać oznakowanie CE i inne? Czy możemy zlecić szycie koszulek lub fartuchów krawcowej, aby zmniejszyć koszty zakupu odzieży?
Koszulki, które kupujemy dla pracowników nie różnią się od tych zwykłych bawełnianych, ale są czterokrotnie droższe.
Przepis art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. nakazuje pracodawcy dostarczyć pracownikom nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz poinformować pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach. Ocenę zgodności dla środków ochrony indywidualnej uregulowane w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 2377 k.p. pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przepis art. 2378 k.p. nakłada na pracodawcę obowiązek ustalenia rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach pracy jest niezbędne oraz, co bardzo ważne, przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej.
Jak rozumieć pojęcia odzieży roboczej i odzieży ochronnej? Odzież robocza to odzież zabezpieczająca lub zastępująca odzież własną pracownika w warunkach, w których nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, dostosowana do wykonywanej pracy. Do odzieży roboczej zaliczana można również tzw. odzież zawodowa, charakterystyczna dla konkretnych branż, np. dla gastronomii, służby zdrowia, hotelarstwa itp. Ponadto do odzieży roboczej można zaliczyć odzież krótkiego użytkowania (odzież jednorazowa). Odzież robocza może wystąpić w wersji nieocieplanej oraz ocieplanej. Jest ona wykonywana z różnych materiałów, najczęściej z bawełny lub mieszanek tworzyw sztucznych z bawełną. Odzież robocza nie podlega obowiązkowej certyfikacji. Nie jest więc wymagane specjalne oznakowanie odzieży roboczej.
Odzież ochronna to odzież, która okrywa lub zastępuje odzież osobistą i chroni pracownika przed jednym lub wieloma zagrożeniami występującymi na stanowisku pracy. Powinna być ona stosowana przy konkretnych pracach, gdzie istnieje zagrożenie zranienia ciała lub przeniknięcia przez skórę szkodliwych substancji. Szczególne niebezpieczeństwo stanowi wysoka lub niska temperatura, ogień, niebezpieczne substancje chemiczne, prąd elektryczny, wilgoć, słaba widoczność, zagrożenie mechaniczne, biologiczne itp.
Odzież ochronną można zaliczyć do środków ochrony indywidualnej zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), dotyczącego szczegółowych zasad stosowania środków ochrony indywidualnej.
Odzież ochronna musi posiadać odpowiednie certyfikaty gwarantujące, że spełnia ona minimalne wymagania określone w odpowiedniej normie. Odzież ochrona jako rodzaj środka ochrony indywidualnej wymaga umieszczenia oznakowania CE oraz piktogramu pozwalającego w prosty i szybki sposób odczytać przeznaczenia danego środka ochrony oraz jego poziom ochrony.
Używana w zakładzie pracy odzież robocza, tj. fartuchy oraz koszulki, która pełni funkcje reprezentacyjne, a także chroni odzież pracownika przed zniszczeniem i znacznym zabrudzeniem nie wymaga specjalnego oznakowania, gdyż taka odzież nie podlega obowiązkowej certyfikacji. Pracodawca w takiej sytuacji może zlecić szycie koszulek lub fartuchów innej firmie, aby zmniejszyć koszty zakupu odzieży roboczej.
Gdyby odzież (tj. fartuchy i koszulki) była przez pracodawcę stosowana jako odzież ochronna do ochrony pracownika przed jednym lub wieloma zagrożeniami występującymi na stanowisku pracy, wtedy powinna ona spełniać wymagania jak dla środków ochrony indywidualnej. Taka odzież powinna posiadać odpowiednie certyfikaty gwarantujące, że spełnia ona minimalne wymagania określone w odpowiedniej normie, a także powinna mieć oznakowanie CE oraz piktogram pozwalający w prosty i szybki sposób odczytać przeznaczenia danego środka ochrony oraz jego poziom ochrony.
Krzysztof Zamajtys