Pracownica przedstawiła we wrześniu zwolnienie lekarskie za 9 dni (od 11 do 19 września 2009 r.) z kodem B.
Jakiej wysokości wynagrodzenie za wrzesień należy wypłacić, jeżeli pracownica otrzymuje minimalne wynagrodzenie za pracę?
Poprawna kwota wynagrodzenia to 1223,50 zł.
Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.
W myśl zaś art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679 z późn. zm.) - u.m.w.p. wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego w trybie określonym w u.m.w.p.. Limit ten odnosi się do wynagrodzenia za czas przepracowany, wobec czego, w przypadku nieświadczenia pracy przez część miesiąca, wynagrodzenie może być niższe.
Pracownica chorowała we wrześniu 2009 r. przez 9 dni. Sięgnąć więc należy do § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 k.p., miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Zasadę tę stosuje się odpowiednio w przypadku nieobecności pracownika w pracy, w okresie której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Z powyższego wynika, że wynagrodzenie za czas przepracowany wyniesie:
1276 zł - (1276 zł / 30 * 9) = 1276 zł - 382,80 = 893,20 zł
Dodatkowo pracownicy będzie przysługiwało wynagrodzenie chorobowe. Zgodnie z art. 92 k.p. za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:
choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu,
wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia,
poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.
Wynagrodzenie chorobowe oblicza się przy tym według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 z późn. zm.) - dalej u.ś.p. kod B oznacza chorobę w okresie ciąży uprawniającą do 100% wynagrodzenia lub zasiłku. W obu przypadkach podstawę wymiaru określa się w sposób określony w art. 36 u.ś.p., czyli podstawę tę stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez wynagrodzenie należy rozumieć przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.
Powyższe powoduje, iż 100% wynagrodzenie chorobowe (zasiłek chorobowy) może odbiegać od wynagrodzenia, jakie przysługiwałoby w przypadku przepracowania danego okresu. Biorąc pod uwagę, iż w 2008 r. wynagrodzenie minimalne wynosiło 1126 zł, oraz fakt, iż świadczenia chorobowe oblicza się bez składek na ubezpieczenia społeczne, poprawna będzie kwota 330,30 zł czyli w sumie pracownicy będzie przysługiwało 1223,50 zł a nie 1276 zł.
Paweł Ziółkowski - specjalista z zakresu prawa pracy
Jakiej wysokości wynagrodzenie za wrzesień należy wypłacić, jeżeli pracownica otrzymuje minimalne wynagrodzenie za pracę?
Poprawna kwota wynagrodzenia to 1223,50 zł.
Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.
W myśl zaś art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679 z późn. zm.) - u.m.w.p. wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego w trybie określonym w u.m.w.p.. Limit ten odnosi się do wynagrodzenia za czas przepracowany, wobec czego, w przypadku nieświadczenia pracy przez część miesiąca, wynagrodzenie może być niższe.
Pracownica chorowała we wrześniu 2009 r. przez 9 dni. Sięgnąć więc należy do § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 k.p., miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Zasadę tę stosuje się odpowiednio w przypadku nieobecności pracownika w pracy, w okresie której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Z powyższego wynika, że wynagrodzenie za czas przepracowany wyniesie:
1276 zł - (1276 zł / 30 * 9) = 1276 zł - 382,80 = 893,20 zł
Dodatkowo pracownicy będzie przysługiwało wynagrodzenie chorobowe. Zgodnie z art. 92 k.p. za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:
choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu,
wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia,
poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.
Wynagrodzenie chorobowe oblicza się przy tym według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 z późn. zm.) - dalej u.ś.p. kod B oznacza chorobę w okresie ciąży uprawniającą do 100% wynagrodzenia lub zasiłku. W obu przypadkach podstawę wymiaru określa się w sposób określony w art. 36 u.ś.p., czyli podstawę tę stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez wynagrodzenie należy rozumieć przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.
Powyższe powoduje, iż 100% wynagrodzenie chorobowe (zasiłek chorobowy) może odbiegać od wynagrodzenia, jakie przysługiwałoby w przypadku przepracowania danego okresu. Biorąc pod uwagę, iż w 2008 r. wynagrodzenie minimalne wynosiło 1126 zł, oraz fakt, iż świadczenia chorobowe oblicza się bez składek na ubezpieczenia społeczne, poprawna będzie kwota 330,30 zł czyli w sumie pracownicy będzie przysługiwało 1223,50 zł a nie 1276 zł.
Paweł Ziółkowski - specjalista z zakresu prawa pracy