Tematem posiedzenia Rady Ochrony Pracy, które miało miejsce dnia 19 stycznia br. była dyskryminacja w zatrudnieniu. Jak wynika z doświadczeń Państwowej Inspekcji Pracy, nierówne traktowanie najczęściej dotyczy nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy, kształtowania wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia.

Przy badaniu przypadków dyskryminacji w stosunkach pracy rola PIP jest ograniczona. Dla stwierdzenia dyskryminacji nie wystarczy analiza dokumentacji pracowniczej i stwierdzenie różnic między pracownikami. Konieczne jest wykazanie, że pracodawca różnicując sytuację pracowników ze względu na zabronione kryterium dyskryminacyjne (m.in. wiek, niepełnosprawność, narodowość, przynależność związkowa), nie kierował się obiektywnymi powodami.

Z tego powodu w zdecydowanej większości przypadków najskuteczniejszym instrumentem walki z nierównym traktowaniem jest roszczenie odszkodowawcze, z uwagi na odpowiednie środki dowodowe, jakimi dysponuje sąd. W sprawach dotyczących dyskryminacji nie jest też możliwe stosowanie przez inspektorów pracy sankcji przewidzianych w przepisach o wykroczeniach przeciwko prawom pracowników.

Zgodnie ze statystykami, od początku 2008 r. do końca września 2009 r. prokuratura zarejestrowała w skali kraju 50 zawiadomień o popełnieniu przestępstwa w dziedzinie dyskryminacji, spośród których 2 pochodziły od organów inspekcji pracy. 27 spraw umorzono, 13 zakończono odmową wszczęcia postępowania. Jedynie w 1 przypadku został skierowany do sądu akt oskarżenia.

Źródło: www.pip.gov.pl