Odpowiedź: zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego z tytułu imprezy organizowanej przez pracodawcę nie powstaje u pracownika przychód podatkowy, a tym samym nie płaci się podatku dochodowego i składek ubezpieczeniowych odprowadzanych do ZUS.
TK: przepisy dot. PIT od nieodpłatnych świadczeń zgodne z Konstytucją
Uzasadnienie: Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13) uznał, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika – przy takim rozumieniu zapisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) są zgodne z konstytucją.
Zgodnie ze stanowiskiem TK za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:
- zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie)
- zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenie aktywów lub uniknięcie wydatku, który musiałby ponieść,
- korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
W przedmiotowej sytuacji założyć należy, że warunek pierwszy jest spełniony – trudno jest bowiem przypuszczać, że uczestnictwo w imprezie było obowiązkowe dla pracowników.
Można też założyć, że impreza była w interesie pracowników, a korzyścią pracownika kwota, którą musiałby zapłacić, gdyby chciał w niej wziąć udział komercyjnie. Z drugiej strony dzięki takiej imprezie pracodawca buduje relacje między pracownikami, dzięki czemu jego kadra jest bardziej wydajna.
Korzyść musi być też wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów). Tymczasem nie da się ustalić korzyści pracowników z tytułu wzięcia udziału w imprezie. Każdy z pracowników co innego zje i wypije, skorzysta z innego katalogu atrakcji dodatkowych. W efekcie warunek trzeci wskazany przez Trybunał Konstytucyjny nie jest spełniony, a tym samym brak jest przychodu u pracownika. Zresztą nawet uznając, że przychód w tym wypadku wystąpi, nie ma jak przypisać go do poszczególnych pracowników - byłby to zatem przychód nieoznaczony co do kwoty.
Skoro zaś nie ma przychodu (czy jak kto woli jest to przychód nieoznaczony co do kwoty), nie ma jak ustalić wartości podatku i składek ZUS, a tym samym świadczenie pozostaje nieopodatkowane i nieoskładkowane.
Szukasz odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.