Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 16 czerwca 2010 r. w sprawie sposobu oznakowania miejsc, rurociągów oraz pojemników i zbiorników służących do przechowywania lub zawierających substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne (Dz. U. Nr 125, poz. 851) - dalej r.o.m.r.p. na zbiorniku, w którym magazynowany jest olej procesowy należy, oprócz znaku ostrzegawczego, umieścić również nazwę oleju w nim magazynowanego.
W przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami, zakład pracy stając się jednocześnie producentem mieszaniny (preparatu), może wprowadzić uzyskany produkt do obrotu pod swoją nazwą. Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przygotowana nowa karta charakterystyki obejmująca zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Uzasadnienie
Zgodnie z § 2 ust. 1 r.o.m.p.r. zbiorniki służące do przechowywania substancji niebezpiecznych i mieszanin (preparatów) niebezpiecznych i do pracy z nimi powinny być oznakowane znakami ostrzegawczymi. Przepis § 3 ust. 1 r.o.m.p.r. wskazuje ponadto, że znaki ostrzegawcze powinny zostać uzupełnione o dodatkowe informacje, dotyczące w szczególności nazwy substancji niebezpiecznej lub mieszaniny (preparatu) niebezpiecznej, wzoru chemicznego substancji oraz informacji o zagrożeniach stwarzanych przez substancję niebezpieczną lub mieszaninę (preparat) niebezpieczną. Znaki ostrzegawcze powinny być umieszczone w widocznym miejscu, w sposób uniemożliwiający ich zniszczenie lub przemieszczenie.
Podstawowym narzędziem stosowanym w systemie REACH dla przepływu informacji w łańcuchu dostaw umożliwiających podjęcie koniecznych środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska jest karta charakterystyki. Stanowi ona zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Wymagania odnoszące się do karty charakterystyki opisane są w Tytule IV rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1907/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, s. 1 z późn. zm.) - dalej rozporządzenie REACH, natomiast wytyczne do ich sporządzania są opisane w załączniku II do rozporządzenia REACH. Układ karty charakterystyki zgodny z wymaganiami załącznika II do rozporządzenia REACH powinien wyglądać następująco:
1. Identyfikacja substancji/preparatu i identyfikacja przedsiębiorstwa,
2. Identyfikacja zagrożeń,
3. Skład/informacja o składnikach,
4. Pierwsza pomoc,
5. Postępowanie w przypadku pożaru,
6. Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
7. Postępowanie z substancją/preparatem i jej/jego magazynowanie,
8. Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej,
9. Właściwości fizyczne i chemiczne,
10. Stabilność i reaktywność,
11. Informacje toksykologiczne,
12. Informacje ekologiczne,
13. Postępowanie z odpadami,
14. Informacje o transporcie,
15. Informacje dotyczące przepisów prawnych,
16. Inne informacje.
Karta charakterystyki przeznaczona jest przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska.
Zgodnie z art. 31 rozporządzenia REACH osoba wprowadzająca substancje lub mieszaniny (preparaty) do obrotu, czyli producent, importer lub dystrybutor dostarcza bezpłatnie kartę charakterystyki odbiorcy, będącemu profesjonalnym użytkownikiem substancji lub mieszaniny (preparatu), tzn. stosującym substancję lub preparat w swojej działalności zawodowej, najpóźniej w dniu pierwszej dostawy.
Odpowiedzialność za opracowanie karty charakterystyki ponosi producent lub importer. Importerzy lub dystrybutorzy, którzy przepakowują produkt (wprowadzają produkt pod swoja nazwą) bądź ponownie dokonują oznakowania produktów, powinni również przygotować kartę charakterystyki, ustalając najważniejsze informacje i dodając je do tych dostarczonych przez dostawców jako niezbędne.
W przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami, zakład pracy stając się jednocześnie producentem mieszaniny (preparatu), może wprowadzić uzyskany produkt do obrotu pod swoją nazwą. Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przeprowadzona klasyfikacja na podstawie danych producenta olejów wchodzących w skład mieszaniny (preparatu) oraz na podstawie analizy działania składników mieszaniny przeprowadzonej w oparciu o rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 lutego 2010 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem (Dz. U. Nr 27, poz. 140) oraz z tabelą 3.2 części 3 załącznika VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 (CLP) w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, s. 1).
Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przygotowana nowa karta charakterystyki obejmująca zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Krzysztof Zamajtys
W przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami, zakład pracy stając się jednocześnie producentem mieszaniny (preparatu), może wprowadzić uzyskany produkt do obrotu pod swoją nazwą. Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przygotowana nowa karta charakterystyki obejmująca zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Uzasadnienie
Zgodnie z § 2 ust. 1 r.o.m.p.r. zbiorniki służące do przechowywania substancji niebezpiecznych i mieszanin (preparatów) niebezpiecznych i do pracy z nimi powinny być oznakowane znakami ostrzegawczymi. Przepis § 3 ust. 1 r.o.m.p.r. wskazuje ponadto, że znaki ostrzegawcze powinny zostać uzupełnione o dodatkowe informacje, dotyczące w szczególności nazwy substancji niebezpiecznej lub mieszaniny (preparatu) niebezpiecznej, wzoru chemicznego substancji oraz informacji o zagrożeniach stwarzanych przez substancję niebezpieczną lub mieszaninę (preparat) niebezpieczną. Znaki ostrzegawcze powinny być umieszczone w widocznym miejscu, w sposób uniemożliwiający ich zniszczenie lub przemieszczenie.
Podstawowym narzędziem stosowanym w systemie REACH dla przepływu informacji w łańcuchu dostaw umożliwiających podjęcie koniecznych środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska jest karta charakterystyki. Stanowi ona zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Wymagania odnoszące się do karty charakterystyki opisane są w Tytule IV rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1907/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, s. 1 z późn. zm.) - dalej rozporządzenie REACH, natomiast wytyczne do ich sporządzania są opisane w załączniku II do rozporządzenia REACH. Układ karty charakterystyki zgodny z wymaganiami załącznika II do rozporządzenia REACH powinien wyglądać następująco:
1. Identyfikacja substancji/preparatu i identyfikacja przedsiębiorstwa,
2. Identyfikacja zagrożeń,
3. Skład/informacja o składnikach,
4. Pierwsza pomoc,
5. Postępowanie w przypadku pożaru,
6. Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
7. Postępowanie z substancją/preparatem i jej/jego magazynowanie,
8. Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej,
9. Właściwości fizyczne i chemiczne,
10. Stabilność i reaktywność,
11. Informacje toksykologiczne,
12. Informacje ekologiczne,
13. Postępowanie z odpadami,
14. Informacje o transporcie,
15. Informacje dotyczące przepisów prawnych,
16. Inne informacje.
Karta charakterystyki przeznaczona jest przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska.
Zgodnie z art. 31 rozporządzenia REACH osoba wprowadzająca substancje lub mieszaniny (preparaty) do obrotu, czyli producent, importer lub dystrybutor dostarcza bezpłatnie kartę charakterystyki odbiorcy, będącemu profesjonalnym użytkownikiem substancji lub mieszaniny (preparatu), tzn. stosującym substancję lub preparat w swojej działalności zawodowej, najpóźniej w dniu pierwszej dostawy.
Odpowiedzialność za opracowanie karty charakterystyki ponosi producent lub importer. Importerzy lub dystrybutorzy, którzy przepakowują produkt (wprowadzają produkt pod swoja nazwą) bądź ponownie dokonują oznakowania produktów, powinni również przygotować kartę charakterystyki, ustalając najważniejsze informacje i dodając je do tych dostarczonych przez dostawców jako niezbędne.
W przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami, zakład pracy stając się jednocześnie producentem mieszaniny (preparatu), może wprowadzić uzyskany produkt do obrotu pod swoją nazwą. Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przeprowadzona klasyfikacja na podstawie danych producenta olejów wchodzących w skład mieszaniny (preparatu) oraz na podstawie analizy działania składników mieszaniny przeprowadzonej w oparciu o rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 lutego 2010 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem (Dz. U. Nr 27, poz. 140) oraz z tabelą 3.2 części 3 załącznika VI do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 (CLP) w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, s. 1).
Dla uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przygotowana nowa karta charakterystyki obejmująca zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Krzysztof Zamajtys