Czy sporządza się kartę charakterystyki dla mieszaniny dwóch olejów niewprowadzonej do obrotu przez producenta?

W zakładzie pracy wykorzystujemy zbiorniki magazynowe o pojemności 3000 i 1000 m3, w których magazynowany jest olej procesowy (ciężki olej ponaftowy lub powęglowy) stosowany jako surowiec w procesie produkcyjnym. Olej ten zgodnie z kartą charakterystyki jest substancją niebezpieczną (rakotwórczą kat. 2).Jak postąpić w przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami? Jak określić nazwę i czy konieczne jest sporządzenie karty charakterystyki dla mieszaniny tych dwóch olejów? Czy należy sporządzić kartę charakterystyki dla mieszaniny dwóch olejów, jeśli mieszaninę tę zużywamy w procesie produkcyjnym na terenie zakładu, a nie wprowadzamy do obrotu?

Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

W przypadku, gdy mieszanina (preparat) powstała z wpompowania dwóch rodzajów olejów do jednego zbiornika zużywana jest w procesie produkcyjnym na terenie zakładu i nie jest wprowadzana do obrotu, nie mają zastosowania wymagania w zakresie przygotowania nowej karty charakterystyki. W takiej sytuacji wystarczające jest przekazanie przez pracodawcę (kierownika zakładu pracy) pracownikom czytelnej i zrozumiałej informacji pozwalających na podjęcie niezbędnych środków dotyczących ochrony zdrowia ludzkiego, bezpieczeństwa i środowiska.
Podstawowym narzędziem stosowanym w systemie REACH w celu zapewnienia przepływu informacji w łańcuchu dostaw umożliwiających podjęcie koniecznych środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska jest karta charakterystyki. Stanowi ona zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach substancji lub mieszaniny (preparatu) oraz o zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
Wymagania odnoszące się do karty charakterystyki opisane są w tytule IV rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, s. 1 z późn. zm.) - dalej rozporządzenie REACH, natomiast wytyczne do ich sporządzania są opisane w załączniku II do rozporządzenia REACH.
Układ karty charakterystyki zgodny z załącznikiem II do rozporządzenia REACH powinien wyglądać następująco:
1. Identyfikacja substancji/preparatu i identyfikacja przedsiębiorstwa,
2. Identyfikacja zagrożeń,
3. Skład/informacja o składnikach,
4. Pierwsza pomoc,
5. Postępowanie w przypadku pożaru,
6. Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
7. Postępowanie z substancją/preparatem i jej/jego magazynowanie,
8. Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej,
9. Właściwości fizyczne i chemiczne,
10. Stabilność i reaktywność,
11. Informacje toksykologiczne,
12. Informacje ekologiczne,
13. Postępowanie z odpadami,
14. Informacje o transporcie,
15. Informacje dotyczące przepisów prawnych,
16. Inne informacje.
Karta charakterystyki przeznaczona jest przede wszystkim dla użytkowników prowadzących działalność zawodową w celu umożliwienia im podjęcia w miejscu pracy środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia człowieka i środowiska.
Zgodnie z art. 31 rozporządzenia REACH osoba wprowadzająca substancje lub mieszaniny (preparaty) do obrotu, czyli producent, importer lub dystrybutor dostarcza bezpłatnie kartę charakterystyki odbiorcy, będącemu profesjonalnym użytkownikiem substancji lub mieszaniny (preparatu), tzn. stosującym substancję lub preparat w swojej działalności zawodowej, najpóźniej w dniu pierwszej dostawy.
W przypadku wpompowania do jednego zbiornika dwóch różnych olejów o różnych nazwach, zbliżonych do siebie właściwościami, zakład pracy stając się jednocześnie producentem mieszaniny (preparatu), może wprowadzić uzyskany produkt do obrotu swoją nazwą. Dla tak uzyskanej mieszaniny (preparatu) powinna być przygotowana nowa karta charakterystyki obejmująca zbiór informacji o niebezpiecznych właściwościach mieszaniny (preparatu) oraz zasadach i zaleceniach ich bezpiecznego stosowania.
W przypadku, gdy mieszanina (preparat) powstała z wpompowania dwóch rodzajów olejów do jednego zbiornika zużywana jest w procesie produkcyjnym na terenie zakładu i nie jest wprowadzana do obrotu, nie mają zastosowania wymagania w zakresie przygotowania nowej karty charakterystyki. Wymagania w zakresie przygotowania nowej karty charakterystyki nie mają zastosowania, ponieważ w takiej sytuacji nie można mówić o wprowadzeniu do obrotu, a co za tym idzie o dystrybutorze i odbiorcy, czyli uczestnikach łańcucha dostaw.
Należy też wyjaśnić, co rozumie się przez wprowadzenie do obrotu. Definicja wprowadzenia do obrotu jest zawarta w art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 z późn. zm.), zgodnie z którym wprowadzenie do obrotu to udostępnienie przez producenta, jego upoważnionego przedstawiciela lub importera, nieodpłatnie albo za opłatą, po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyrobu w celu jego używania lub dysponowania.

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.