W tym przypadku najważniejsze znaczenie ma fakt, czy pracownik został skierowany na studia przez pracodawcę, czy odbywa naukę bez takiego skierowania.
Pracownikowi podejmującemu naukę w szkole na podstawie skierowania pracodawcy przysługuje bowiem urlop szkoleniowy oraz zwolnienie z części dnia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. W przypadku skierowania na studia zaoczne pracownik ma prawo do 28 dni roboczych w każdym roku studiów przeznaczone na udział w obowiązkowych zajęciach oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminów. W ostatnim roku studiów dodatkowo 21 dni roboczych na przygotowanie pracy magisterskiej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego. Skierowanie powinno mieć formę pisemną a szczegółowe zasady przyznawania urlopu szkoleniowego i płatnych zwolnień powinna określać umowa między pracodawcą a pracownikiem.
Gdy pracownik podejmuje naukę w szkole bez skierowania pracodawcy, wówczas nie ma prawa do urlopu szkoleniowego ani płatnych zwolnień z pracy. Może mu natomiast zostać udzielony urlop bezpłatny. Szczegółowe zasady związane z uprawnieniami dokształcających się pracowników zawarto w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.).