Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

W opisanej sytuacji pracownikowi nie przysługuje prawo do zwrotu kosztów poniesionych na zakup okularów korygujących wzrok, gdyż badanie nie odbyło się w ramach profilaktycznej opieki lekarskiej, o której mowa w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p. Przepisy nie określają przedziału czasowego dotyczącego częstotliwości refundacji okularów, pozostawiając to pracodawcy.
W myśl § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych, przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.
Profilaktyczna opieka zdrowotna określona została w art. 229 k.p., jako badania wstępne, okresowe i kontrolne, natomiast szczegółowe zasady przeprowadzania tych badań znajdziemy w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.). Obowiązek zapewnienia okularów jest zatem skorelowany z badaniami profilaktycznymi.
Jeżeli pracownik przyniesie zaświadczenie o pogorszeniu się stanu wzroku od przypadkowego okulisty, do którego nie został skierowany przez pracodawcę w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, pracodawca nie ma obowiązku honorować takiego zaświadczenia i refundować mu okularów lub szkieł korekcyjnych. Pracownik na podstawie takiego zaświadczenia nie może domagać się od pracodawcy skierowania na badania profilaktyczne, gdyż nie ma podstaw, by wysyłać pracowników na badania częściej niż wynika to z przepisów art. 229 k.p.
Przepisy nie określają również, na jaki czas przysługuje refundacja, ani ile razy pracownik może korzystać z refundacji w ciągu całego okresu zatrudnienia, pozostawiając te kwestie pracodawcy. Nawet jeśli pracodawca określi w wewnątrzzakładowym akcie prawnym okres, na jaki przyznaje pracownikowi refundację, to i tak, jeżeli podczas badań profilaktycznych lekarz okulista stwierdzi pogorszenie wzroku, pracodawca będzie musiał pokryć koszty nowych szkieł.

Przykłady:
1) Pracownik zatrudniony przy komputerze w styczniu 2010 r. przeszedł badania lekarskie, które wykazały konieczność stosowania okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Pracodawca pokrył koszty okularów w pełnej wysokości. W listopadzie 2010 r. pracownik powrócił do pracy po zwolnieniu lekarskim przekraczającym 30 dni, w związku z czym pracodawca skierował go na badania kontrolne, które wykazały pogorszenie wzroku. Pomimo tego, że w regulaminie refundowania kosztów okularów był zapis, że refundacja przysługuje nie częściej niż raz na 3 lata, pracodawca był zobowiązany pokryć koszty zakupu i montażu nowych szkieł, dostosowanych do pogorszonego wzroku pracownika.
2) Pracownik zatrudniony przy komputerze w maju 2008 r. przeszedł badania lekarskie, które nie wykazały konieczności stosowania okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Lekarz w orzeczeniu dopuszczającym pracownika do pracy wyznaczył kolejną wizytę na maj 2012 r. Pracownik, w styczniu 2011 r. zwrócił się do pracodawcy o skierowanie na badania profilaktyczne, gdyż jak twierdzi, odczuwa wyraźne pogorszenie wzroku. Pracodawca jednak odmówił (i zrobił to zgodnie z prawem) uzasadniając to tym, że pracownik ma ważne orzeczenie lekarskie.

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.