Czy zaproponowany przez pracownika rozkład czasu pracy pomimo tego, że narusza dobę pracowniczą, jest dopuszczalny?
Proponowany rozkład czasu pracy pracownika:
pn - od 12.30 do 20.30
wt - od 7.00 do 15.00
śr - od 7.00 do 15.00
czw - od 12.30 do 20.30
pt - od 7.00 do 15.00.
Propozycja pracownika podyktowana jest faktem, iż świadczy on jednocześnie pracę w drugiej firmie na 1/4 etatu w poniedziałki i czwartki w godz. od 7.00 do 12.00.
Jeżeli pracodawca jest przedsiębiorcą, to w okresie do 31 grudnia 2011 r. zaproponowany przez pracownika rozkład czasu pracy jest dopuszczalny. Jedynie należałoby zmienić godzinę zakończenia pracy w poniedziałek lub rozpoczęcia pracy we wtorek, ponieważ pracownik nie ma zapewnionych pełnych 11 godzin odpoczynku po pracy. Należałoby również wprowadzić w odpowiednim trybie możliwość wprowadzania indywidualnych rozkładów czasu pracy.
W sierpniu 2009 r. weszły w życie przepisy ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035) - dalej u.ł.s.k.e. Część jej przepisów (art. 9-11 i 13) dotyczy wszystkich przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095).
Przez przedsiębiorcę należy tu rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną nie będącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Do przepisów, które obowiązują wszystkich przedsiębiorców od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. należy m.in. art. 10 u.ł.s.k.e., dotyczący indywidualnego rozkładu czasu pracy. W rozkładzie takim można ustalić różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy. W takim przypadku ponowne wykonywanie pracy przez pracownika w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. W każdej dobie pracownik ma mieć jednak zapewnione prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku. Przepis ten powoduje, że przez prawie 2,5 roku dopuszczalne jest stosowanie tzw. ruchomego czasu pracy oraz że pracodawcy będą mogli planować pracownikom rozpoczęcie pracy w niezakończonej dobie pracowniczej.
Możliwość stosowania indywidualnych rozkładów czasu pracy, o których mowa powyżej, wprowadza się w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, przedsiębiorca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Jeżeli u danego przedsiębiorcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, możliwość taką wprowadza się w porozumieniu z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego przedsiębiorcy (art. 10 ust. 3 i 4 u.ł.s.k.e.).
Pozostali pracodawcy nadal nie mogą planować pracownikom pracy w ramach niezakończonej doby pracowniczej. Będą to więc pracodawcy nie będący przedsiębiorcami oraz ci, którzy nie wprowadzili pracownikom indywidualnych rozkładów czasu pracy, w powyższym trybie.