Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP

Pracodawca w ramach rekrutacji na stanowiska produkcyjne przeprowadza testy manualne w hali produkcyjnej na stanowiskach, na których potencjalny pracownik będzie zatrudniony (montaż części, odbiór z taśmy, gratowanie).

Czy pracodawca powinien zapewnić kandydatom środki ochrony indywidualnej (rękawice, buty ochronne itd.)?

Jak wygląda kwestia odpowiedzialności pracodawcy, w razie wypadku, któremu mógłby ulec kandydat na pracownika w trakcie testów?

Jak wygląda kwestia postępowania i kwalifikacji takiego zdarzenia wypadkowego?

Odpowiedź:

Pracodawca odpowiada nie tylko za bezpieczeństwo swoich pracowników, ale także osób przebywających na terenie zakładu pracy. Kandydat do zatrudnienia, przechodzący w zakładzie pracy testy powinien używać środków ochrony indywidualnej właściwych dla stanowiska, na którym prowadzone są testy. Zagrożenie (zwłaszcza wypadkowe) na stanowisku lub przy wykonywaniu prac istnieje niezależnie od tego, czy pracę wykonuje pracownik, czy też „jedynie” kandydat do zatrudnienia. Jeśli zdarzy się wypadek, poszkodowany niebędący pracownikiem (osobą posiadającą ubezpieczenie wypadkowe) może dochodzić swoich praw na drodze cywilnoprawnej. Nie podlega jednak procedurze określonej w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) - dalej k.p. oraz w aktach prawnych wydanych na podstawie k.p. Pracodawca dopuszczając kandydatów do krótkotrwałej pracy, powinien osoby te poinformować o zagrożeniach i odpowiednio wyposażyć (w zależności od potrzeb) w środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze.

Uzasadnienie:

Przepis art. 207 § 1 k.p. stanowi, iż pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bhp w zakładzie pracy, natomiast art. 237(6)§ 1 k.p., iż pracodawca jest zobowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Ustalenia rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne oraz przewidywanych okresów użytkowania odzieży i obuwia roboczego wymaga od pracodawcy art. 237(8) § 1 k.p. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

Z kolei art. 304 § 1-2 k.p. stanowi, iż pracodawca jest zobowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2 k.p., osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą, pracodawca powinien również zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki zajęć odbywanych na terenie zakładu pracy przez studentów i uczniów niebędących jego pracownikami. W razie prowadzenia prac w miejscu, do którego mają dostęp osoby niebiorące udziału w procesie pracy, pracodawca jest zobowiązany zastosować środki niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia tym osobom. Przepis art. 304(4) k.p. stanowi, iż pracodawca jest zobowiązany przydzielać niezbędną odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej osobom wykonującym krótkotrwałe prace albo czynności inspekcyjne, w czasie których ich własna odzież może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, a także ze względu na bezpieczeństwo wykonywania tych prac lub czynności.

Kazimierz Kościukiewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 10 czerwca 2015 r.