Czy należy rejestrować podejrzenie choroby zawodowej u byłego pracownika?

Pracodawca, będąc zobowiązanym do prowadzenia rejestru podejrzeń chorób zawodowych, powinien w nim zamieszczać wszelkie przypadki takich podejrzeń zgłoszonych przez pracownika lub byłego pracownika. Dotyczy to zarówno zgłoszeń kierowanych bezpośrednio do pracodawcy, jak i tych, o których pracodawca formalnie uzyskuje zawiadomienie.

Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

Stosownie do art. 235¹ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) – dalej k.p., za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie takich chorób, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy.
Zgodnie z art. 235² k.p., rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych.

Dowiedz się więcej z książki
	Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł

Wykaz chorób zawodowych oraz sposób i tryb postępowania dotyczący zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych, określa rozporządzenie Rady Ministrów z 30.06.2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1367).
Procedura stwierdzania, że dana choroba jest chorobą zawodową, polega na zgłoszeniu podejrzenia takiej choroby przez pracodawcę, lekarza bądź samego pracownika za pośrednictwem lekarza medycyny pracy, a w przypadku byłego pracownika – właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu oraz okręgowemu inspektorowi pracy. Po otrzymaniu zawiadomienia właściwy państwowy inspektor sanitarny wszczyna postępowanie i podejmuje działania polegające m.in. na skierowaniu osoby, u której podejrzewa się wystąpienie choroby zawodowej, do jednostki orzeczniczej (np. poradni chorób zawodowych wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy) oraz dokonuje oceny narażenia zawodowego.
Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 235 § 4 k.p., pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr obejmujący przypadki podejrzeń chorób zawodowych. W rejestrze tym należy dokonywać wpisów wszystkich zgłoszonych przez pracowników podejrzeń choroby zawodowej. Dotyczy to zarówno przypadków, w których zgłoszenie jest dokonywane za pośrednictwem pracodawcy, jak i wszystkich pozostałych, o których pracodawca formalnie powziął zawiadomienie (np. otrzymał pisemne zawiadomienie od właściwego państwowego inspektora sanitarnego o toczącym się postępowaniu w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej u zatrudnionego lub byłego już pracownika).
W odróżnieniu od przepisów regulujących dokumentowanie wypadków przy pracy, przepisy dotyczące chorób zawodowych nie określają wzoru takiego rejestru, a nawet danych, jakie powinien on zawierać. Zatem panuje pod tym względem całkowita dowolność.

Zobacz także: Pozazawodowe czynniki ryzyka nie wykluczają stwierdzenia choroby zawodowej>>