Planujemy zakup z Zakładowego Funduszu Świadczeń Rzeczowych tzw. kart płatniczych (nie są to imienne karty, ale działają tak jak normalne karty płatnicze, na takiej karcie pracownik będzie miał np. kwotę 400 zł do wydania).
Czy te karty można uznać za świadczenie rzeczowe i można je opodatkować tylko od kwoty powyżej 380 zł?
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Przepisy powyższej ustawy nie precyzują pojęcia świadczeń rzeczowych. Należy więc uznać, iż świadczeniami rzeczowymi są wszelkie świadczenia mające postać materialną (których przedmiotem są rzeczy). Jednocześnie z zakresu tych świadczeń wyłączone są pieniądze i inne wartości pieniężne, jak również bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Karta płatnicza, o której mowa w pytaniu, ma niewątpliwie charakter materialny - jest wykonana z plastiku, można jej dotknąć. Jednocześnie jednak stanowi ona wartość pieniężną. Zakodowana jest na niej kwota pieniężna - karta jest w gruncie rzeczy jedynie nośnikiem świadczenia. Zdaniem autora karta taka wykracza poza zakres pojęcia "świadczenie rzeczowe", o którym jest mowa w powyższym przepisie, wobec czego należy uznać, iż mamy do czynienia ze świadczeniem nieobjętym zwolnieniem. To zaś powoduje, iż opodatkowana powinna być cała kwota.
Czy te karty można uznać za świadczenie rzeczowe i można je opodatkować tylko od kwoty powyżej 380 zł?
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Przepisy powyższej ustawy nie precyzują pojęcia świadczeń rzeczowych. Należy więc uznać, iż świadczeniami rzeczowymi są wszelkie świadczenia mające postać materialną (których przedmiotem są rzeczy). Jednocześnie z zakresu tych świadczeń wyłączone są pieniądze i inne wartości pieniężne, jak również bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Karta płatnicza, o której mowa w pytaniu, ma niewątpliwie charakter materialny - jest wykonana z plastiku, można jej dotknąć. Jednocześnie jednak stanowi ona wartość pieniężną. Zakodowana jest na niej kwota pieniężna - karta jest w gruncie rzeczy jedynie nośnikiem świadczenia. Zdaniem autora karta taka wykracza poza zakres pojęcia "świadczenie rzeczowe", o którym jest mowa w powyższym przepisie, wobec czego należy uznać, iż mamy do czynienia ze świadczeniem nieobjętym zwolnieniem. To zaś powoduje, iż opodatkowana powinna być cała kwota.