Co oznacza termin "ostatnie badanie okresowe"?
Termin "ostatnie badanie okresowe" jest informacją dla lekarza o ostatnich badaniach jakie przechodził pracownik oraz jakie są ich wyniki. Informacja ma na celu przedstawienie obecnego stanu zdrowia i udzielenie odpowiedzi czy brak oznak czy symptomów pogorszenia stanu zdrowia pracownika narażonego w pracy na występowanie czynników szkodliwych np. takich jak drgania mechaniczne czy hałas a w przypadku ich wystąpienia podjęcia stosownych działań
Zgodnie z art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p., pracownicy podlegają wstępnym, kontrolnym i okresowym badaniom lekarskim. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Badania te, prowadzone są w miarę możliwości w godzinach pracy a ich koszty pokrywa pracodawca. Zakres wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, częstotliwość wykonywania badań okresowych oraz zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami został określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) - dalej r.b.l.
Badania profilaktyczne przeprowadzane są na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę, które powinno zawierać określenie rodzaju badania profilaktycznego, stanowisko, na którym jest lub ma być zatrudniony pracownik oraz informacje o występowaniu na tym stanowisku czynników szkodliwych lub uciążliwych (wraz z danymi pomiarowymi).
Zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określono w załączniku nr 1 do r.b.l. Dla drgań mechanicznych działających przez kończyny górne badania obejmują:
1.
Badania wstępne:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną; zdjęcia rtg rąk i stawów łokciowych.
2.
Badania okresowe:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną; zdjęcia rtg rąk i stawów łokciowych.
3.
Ostatnie badania okresowe:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną.
Pierwsze badania okresowe powinny być wykonane po roku pracy, następne co 3 lata. Gdy okres pracy w narażeniu na drgania mechaniczne przekazywane przez kończyny górne, trwa krócej niż 5 lat i ostatnie badanie okresowe nie ujawniło zmian wskazujących na rozwój choroby wibracyjnej - nie ma potrzeby powtórnego wykonywania zdjęć rtg kości rąk i stawów łokciowych
Dla hałasu:
1.
Badania wstępne powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne) oraz inne badania w zależności od wskazań.
2.
Badania okresowe powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne).
3.
Ostatnie badania okresowe powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne).
W razie ujawnienia w okresowym badaniu audiometrycznym ubytków słuchu charakteryzujących się znaczną dynamiką rozwoju, częstotliwość badań audiometrycznych należy zwiększyć, skracając przerwę między kolejnymi testami do 1 roku lub 6 miesięcy.
W razie narażenia na hałas impulsowy albo hałas, którego równoważny poziom dźwięku przekracza stale lub często 110 dB (A), badanie audiometryczne należy przeprowadzać nie rzadziej niż raz w roku.
Roman Majer
Termin "ostatnie badanie okresowe" jest informacją dla lekarza o ostatnich badaniach jakie przechodził pracownik oraz jakie są ich wyniki. Informacja ma na celu przedstawienie obecnego stanu zdrowia i udzielenie odpowiedzi czy brak oznak czy symptomów pogorszenia stanu zdrowia pracownika narażonego w pracy na występowanie czynników szkodliwych np. takich jak drgania mechaniczne czy hałas a w przypadku ich wystąpienia podjęcia stosownych działań
Zgodnie z art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p., pracownicy podlegają wstępnym, kontrolnym i okresowym badaniom lekarskim. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Badania te, prowadzone są w miarę możliwości w godzinach pracy a ich koszty pokrywa pracodawca. Zakres wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, częstotliwość wykonywania badań okresowych oraz zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami został określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) - dalej r.b.l.
Badania profilaktyczne przeprowadzane są na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę, które powinno zawierać określenie rodzaju badania profilaktycznego, stanowisko, na którym jest lub ma być zatrudniony pracownik oraz informacje o występowaniu na tym stanowisku czynników szkodliwych lub uciążliwych (wraz z danymi pomiarowymi).
Zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określono w załączniku nr 1 do r.b.l. Dla drgań mechanicznych działających przez kończyny górne badania obejmują:
1.
Badania wstępne:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną; zdjęcia rtg rąk i stawów łokciowych.
2.
Badania okresowe:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną; zdjęcia rtg rąk i stawów łokciowych.
3.
Ostatnie badania okresowe:
a)
badania lekarskie - ogólne, ze zwróceniem uwagi na układy: naczyniowy, nerwowy i kostny w zakresie kończyn górnych,
b)
badania pomocnicze - próby oziębienia z termometrią skórną i próbą uciskową; ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną.
Pierwsze badania okresowe powinny być wykonane po roku pracy, następne co 3 lata. Gdy okres pracy w narażeniu na drgania mechaniczne przekazywane przez kończyny górne, trwa krócej niż 5 lat i ostatnie badanie okresowe nie ujawniło zmian wskazujących na rozwój choroby wibracyjnej - nie ma potrzeby powtórnego wykonywania zdjęć rtg kości rąk i stawów łokciowych
Dla hałasu:
1.
Badania wstępne powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne) oraz inne badania w zależności od wskazań.
2.
Badania okresowe powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne).
3.
Ostatnie badania okresowe powinny obejmować:
•badania lekarskie - ogólne i otolaryngologiczne,
•badania pomocnicze - audiometryczne tonalne w zakresie 125÷8000 Hz (przewodnictwo powietrzne i kostne).
W razie ujawnienia w okresowym badaniu audiometrycznym ubytków słuchu charakteryzujących się znaczną dynamiką rozwoju, częstotliwość badań audiometrycznych należy zwiększyć, skracając przerwę między kolejnymi testami do 1 roku lub 6 miesięcy.
W razie narażenia na hałas impulsowy albo hałas, którego równoważny poziom dźwięku przekracza stale lub często 110 dB (A), badanie audiometryczne należy przeprowadzać nie rzadziej niż raz w roku.
Roman Majer