Zgodnie z projektem zniszczenie przedmiotów, substancji lub ich próbek powinno powodować całkowitą i nieodwracalną utratę ich pierwotnych właściwości użytkowanych oraz doprowadzić je do stanu niestwarzającego zagrożeń dla życia lub zdrowia, na skutek poddania ich procesom przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych. W zakresie regulacji rozporządzenia znalazłby się m.in. broń, amunicja, materiały wybuchowe, łatwopalne lub radioaktywne, substancje trujące, duszące lub parzące, środki odurzające, substancje psychotropowe, ich preparaty, a także ich próbki.
Przedmioty i substancje te – zatrzymane dla potrzeb postępowania karnego – powinny być przechowywane w miejscach spełniających wymagania określone w odrębnych przepisach, uwzględniających właściwości danego przedmiotu lub substancji. Osoby wykonujące czynności związane z transportem, przechowywaniem lub inne czynności, podczas których następuje kontakt z przedmiotami lub substancjami, powinny być odpowiednio przeszkolone w zakresie zasad bezpieczeństwa.
Organ prowadzący postępowanie karne może powierzyć zniszczenie przedmiotów lub substancji podmiotom wyspecjalizowanym, zapewniającym prawidłowy i sprawny przebieg czynności zniszczenia oraz spełniający wymagania wynikające z odrębnych przepisów. Dokonując wyboru podmiotu, któremu powierzone zostanie zniszczenie przedmiotów lub substancji, organ prowadzący postępowanie karne weźmie pod uwagę m.in.: posiadane przez podmiot urządzenia i technologie stosowane w procesie niszczenia zezwolenia właściwych organów oraz koszt tej czynności.
W czynności zniszczenia może uczestniczyć przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne. Z czynności tej sporządza się protokół.