Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Przedsiębiorcami mogą być również cudzoziemcy – jednak nie wszyscy i nie zawsze. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej (UE), państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o EOG, które mogły korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską (WE) i jej państwami członkowskimi, mogły podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Poza tym, z art. 4 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278, z późn. zm.) wynika, że usługodawca z innego państwa członkowskiego może czasowo świadczyć usługi na zasadach określonych w przepisach Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską albo w postanowieniach umów regulujących swobodę świadczenia usług bez konieczności uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej. Czasowe świadczenie usług przez takiego usługodawcę może wiązać się jednak z obowiązkiem uzyskania certyfikatu, koncesji, licencji, zezwolenia, zgody, wpisu do rejestru działalności regulowanej lub innego właściwego rejestru, o ile przepisy odrębnych ustaw nakładają taki obowiązek ze względu na porządek publiczny, bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne lub ochronę środowiska naturalnego.

Cudzoziemcy, obywatele innych państw niż wymienione wyżej, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (RP) na takich samych zasadach jak obywatele polscy, ale po spełnieniu określonych warunków. Chodzi tu o cudzoziemców, którzy:

  • 1) posiadają w RP:
    • a) zezwolenie na osiedlenie się,
    • b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich,
    • c) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznościami, w których osoba ta:
      • jest członkiem rodziny cudzoziemca,
      • posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE, udzielone przez inne państwo członkowskie UE, oraz zamierza m.in. prowadzić działalność gospodarczą na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie w RP,
      • jest członkiem rodziny ww. cudzoziemca, z którym przebywał na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, towarzyszącym mu lub chcącym się z nim połączyć,
    • d) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone, przybywającemu na terytorium RP lub przebywającemu na tym terytorium w celu połączenia z rodziną, członkowi rodziny w rozumieniu art. 53 ust. 2 i 3 ustawy o cudzoziemcach (małżonka, małoletnich dzieci itd.), osób, o których mowa w lit. a, b, e i f niniejszych przepisów,
    • e) status uchodźcy,
    • f) ochronę uzupełniającą,
    • g) zgodę na pobyt tolerowany,
    • h) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony i pozostają w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium RP,
  • 2) korzystają w RP z ochrony czasowej;
  • 3) posiadają ważną Kartę Polaka;
  • 4) są członkami rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043 z późn. zm.), dołączającymi do obywateli państw, o których mowa w art. 13 ust. 1 u.s.d.g. (UE, EOG), lub przebywającymi z nimi.

Ponadto, w art. 13 ust. 2a u.s.d.g. zawarto zapisy dotyczące obywateli innych państw niż wymienione we wspomnianym wyżej art. 13 ust. 1 u.s.d.g., którzy przebywają na terytorium RP na podstawie art. 61 ust. 3 lub art. 71a ust. 3 ustawy o cudzoziemcach, tj. na podstawie:

  • decyzji w sprawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony,
  • decyzji w sprawie zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE.

Jeżeli osoby te, bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. c u.s.d.g. (m.in. jako członek rodziny cudzoziemca), mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy. 

Więcej: Kompas Księgowo-Kadrowy