Rada gminy wprowadziła zmiany w uchwale dotyczącej wysokości opłat za zajęcie pasa drogowego. Między innymi wprowadziła stawkę opłaty za zajęcie pasa drogowego w odniesieniu do skrzynki pocztowej.

Prokurator zaskarżył taki zapis uchwały. Uznał bowiem, iż skrzynki pocztowe nie mieszczą się w zakresie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, bowiem nie stanowią obiektu małej architektury.

W odpowiedzi rada wyjaśniła, iż Prawo budowlane nie wymienia w sposób wyczerpujący wszystkich rodzajów obiektów małej architektury, ale wskazuje, że cechą wyróżniającą takich obiektów jest ich wielkość, są to bowiem obiekty niewielkie.

Zdaniem rady skrzynka pocztowa jest właśnie takim niewielkim obiektem. Ustawodawca nie wymaga, aby niewielkie obiekty jako obiekty małej architektury mogły mieć ściśle określony charakter.

WSA uznał zarzut prokuratora za uzasadniony.

Wprowadzając w uchwale zapis odnoszący się do skrzynki pocztowej, rada przekroczyła zakres ustawowego upoważnienia do ustalenia stawek opłat za zajęcie pasa drogowego.

Pojęcie "obiektu budowlanego" dla którego rada ustala stawki opłat, zostało przez ustawodawcę jednoznacznie zdefiniowane w ustawie Prawo budowlane. Zgodnie z definicją obiektem budowlanym jest a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, b) budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, lub c) obiekt małej architektury.

Jest to wyczerpujące wyliczenie, zaś wprowadzona w treści uchwały rady skrzynka pocztowa nie kwalifikuje się do żadnej z tych kategorii.

Wątpliwości mogłoby wywołać zakwalifikowanie "skrzynki pocztowej" do obiektu małej architektury. W orzecznictwie wskazuje się jednak, że obiekt małej architektury powinien spełniać dwa kryteria - "niewielki rozmiar" oraz "funkcja która w zakresie obiektów użytkowych dotyczy rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, kultu religijnego bądź architektury ogrodowej".

Zdaniem sądu mimo jej niewielkich rozmiarów skrzynka pocztowa nie wypełnia ani funkcji rekreacyjnej ani też utrzymania porządku, a zatem nie można uznać jej za obiekt małej architektury.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Szczecinie z 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 1085/14, nieprawomocny