Tak orzekł WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt II SAB/Bk 85/15.
ES w piśmie do PINB zawnioskował o sprawdzenie legalności wybudowania stawu o powierzchni 1200 m2. PINB przeprowadził kontrolę w terenie. Uzyskał wyjaśnienie, że staw powstał poprzez oczyszczenie i odmulenie istniejącego bagna. Na tej podstawie PINB uznał, że staw nie jest obiektem budowlanym i nie mają do niego zastosowania przepisy prawa budowlanego.
PINB zakwalifikował staw jako urządzenie wodne i przekazał sprawę Wójtowi Gminy, jako organowi właściwemu. ES złożył zażalenie na niezałatwienie sprawy, ale WINB odmówił wyznaczenia dodatkowego terminu do jej rozpatrzenia. Wskazał, że PINB podjął działania, a po przeprowadzonej kontroli stwierdził, że obiekt nie podlega przepisom pr. bud. i przekazał sprawę według właściwości. Tym samym nie pozostawał w bezczynności. ES skierował skargę do Sądu.
WSA w Białymstoku stwierdził, że skarga podlegała uwzględnieniu, ponieważ organ dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa. Wyjaśnił, że bezczynność organu administracji polega nie tylko na tym, że organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie, ale występuje także, gdy czynności podejmuje, ale postępowania nie kończy wydaniem decyzji, postanowienia czy innego aktu, których wydania w danym postępowaniu wymaga przepis prawa.
Sąd zauważył również, że organy nadzoru budowlanego uznały za niezasadne wszczynanie i prowadzenie postępowania o samowolę budowlaną z uwagi na to, że sporny staw jest – w ich ocenie - urządzeniem wodnym wykonanym bez użycia wyrobów budowlanych, zatem nie stanowi obiektu budowlanego.
Sąd nie zgodził się z oceną braku obowiązku przeprowadzenia postępowania, dlatego też uwzględnił skargę na bezczynność. W trakcie postępowania ustalono, że staw powstał w 2003 r. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym czasie za obiekt budowlany były uznawane: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiąca całość techniczno–użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury.
W czasie wykonywania spornego stawu warunkiem zakwalifikowania do kategorii obiektów budowlanych nie było zatem użycie przy wykonaniu tego obiektu wyrobów budowlanych. Przedmiotowy warunek został wprowadzony do definicji obiektu budowlanego zawartej w art. 3 pkt 1 pr. bud. dopiero z dniem 28 czerwca 2015 r. – ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw. Nie ma on zatem zastosowania do obiektów budowlanych wykonanych przed dniem 28 czerwca 2015 r.
Zdaniem Sądu organ niezasadnie dokonał kategorycznego rozgraniczenia zakresu prawa wodnego i prawa budowlanego. Dopuszczalna jest bowiem sytuacja, w której określony obiekt stanowi jednocześnie urządzenie wodne i obiekt budowlany, a związku z tym wymagane jest na jego wykonanie uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego i pozwolenia na budowę (zgłoszenia budowlanego). Taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie.
Tym samym stanowisko organu nadzoru budowlanego odmawiające kwalifikacji stawu według przepisów prawa budowlanego, a w konsekwencji prowadzące od odmowy rozpoznania wniosku nie miało uzasadnienia w przepisach, a stwierdzona bezczynność miała charakter rażącego naruszenia prawa.
Sygnatura akt: II SAB/Bk 85/15
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl, stan z dnia 3 marca 2016 r.