Tak orzekł WSA w Kielcach w wyroku z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II SA/Ke 684/13.
PINB dokonał kontroli obiektu budowlanego o funkcji gospodarczej. Stwierdził, że budynek posadowiony został przy granicy z działką sąsiednią. Co więcej, miał drewnianą konstrukcję, a ściany obito eternitem.
Organ zakwalifikował obiekt jako tymczasowy, jednak jako że jego powierzchnia wynosiła 45,6 m2, obiekt wymagał pozwolenia na budowę. Jednak HC postawiła budynek bez dopełnienia jakichkolwiek czynności formalnoprawnych. Wobec tego PINB nakazał jego rozbiórkę. WINB utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Wskazał, że organ I instancji prawidłowo uznał, że nie jest możliwa legalizacja obiektu, ponieważ swoim usytuowaniem naruszał on przepisy r.w.t. Poza tym obiekt został wykonany z eternitu, którego nie można stosować do wykonywania robót budowlanych oraz drewna, które jest materiałem łatwopalnym.
Doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem wiązałoby się z koniecznością dokonania jego rozbiórki w całości i wybudowania go od podstaw w tym samym miejscu z wyrobów budowlanych dopuszczonych do stosowania, które dodatkowo musiałyby posiadać odpowiednią odporność ogniową.
HC skierowała sprawę do WSA w Kielcach, który oddalił skargę. Przyznał rację organom obu instancji co do kwalifikacji obiektu jako tymczasowego. Zgodził się również z ustaleniem, że skoro ani w dacie samowoli, jakiej dopuściła się skarżąca, stawiając obiekt wymagający pozwolenia, ani też obecnie materiał ten nie jest przeznaczony do robót budowlanych, nie jest możliwa jego legalizacja.
Doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem wymagałoby najpierw rozebrania wszystkich elementów wykonanych z eternitu, a więc ścian i dachu. Dodatkowo budynek usytuowany został tuż przy granicy. Nie był więc spełniony jeden z wymogów umożliwiających legalizację, a mianowicie, aby budowa nie naruszała przepisów, w tym przypadku techniczno-budowlanych.
Orzeczenie jest prawomocne.
Sygnatura akt: II SA/Ke 684/13
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl, stan z dnia 25 marca 2016 r.