W ramach przepisów dotyczących bezpieczeństwa pożarowego kluczowym zagadnieniem było wprowadzenie nowej klasyfikacji odporności na ogień materiałów i wyrobów budynków spełniających normy europejskie. Do polskich przepisów w związku z tym zostaje wprowadzona nowa klasyfikacja określona za pomocą tzw. klas odporności ogniowej.
W przypadku lokalizacji budynku w stosunku do zabudowy istniejącej poprzednie przepisy dopuszczały zabudowę bez jakichkolwiek ograniczeń – do ściany budynku na sąsiedniej działce można było postawić budynek dowolnej wielkości, ustawodawca nie określił wymagań wysokościowych co do nowo powstałej zabudowy. Nowelizacja rozporządzenia dokonuje zmian w tym zakresie. Postawienie budynku bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną będzie możliwe w momencie gdy „ będzie on przylegał całą powierzchnią swojej ściany do ściany budynku istniejącego na sąsiedniej działce lub do ściany budynku projektowanego, dla którego istnieje ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, pod warunkiem, że jego część leżąca w pasie o szerokości 3 m wzdłuż granicy działki będzie miała długość i wysokość nie większe niż ma budynek istniejący lub projektowany na sąsiedniej działce budowlanej”(art. 12 ust. 3 pkt.2).
Łatwiejsze będzie także zabudowanie wąskiej działki. Wg art. 12 ust. 3 pkt. 1 „w zabudowie jednorodzinnej (…) dopuszcza się: sytuowanie budynku ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną lub w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 pkt. 2 - 3m - lecz nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej na szerokości mniejszej niż 16 m”. Powyższe przepisy muszą być określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku takie usytuowanie budynku musi wynikać z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 12 ust. 2). Ustawodawca określił także nowe przepisy w stosunku lokalizacji budynków gospodarczych oraz garażu. W poprzednim rozporządzeniu nie było określonych przepisów co do tego rodzaju obiektów. Nowelizacja pozwala przy zabudowie jednorodzinnej sytuowanie tego typu budowli bezpośrednio przy granicy działki sąsiedniej lub w odległości nie mniejszej niż 1,5 m pod warunkiem, iż dane obiekty mają długość mniejszą niż 5,5 m, a jej wysokość nie przekracza 3 m (art. 12 ust. 3 pkt. 4).
Co daje nowelizacja rozporządzenia?
Nowelizacja pozwala na większą swobodę w zakresie rozbudowy budynku mieszkalnego oraz budynków towarzyszących zabudowie jednorodzinnej – budynków gospodarczych oraz garażu. Ponad to wprowadza bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące wymagań technicznych jakie powinny spełniać budynki w przypadku ochrony przeciwpożarowej. Nowe rozporządzenie ma korzystny wpływ na krajobraz – zapobiega jego dewastacji. Poprzednie przepisy pozwalające na zabudowę budynków znacznie przewyższających istniejącą zabudowę prowadziły do chaosu przestrzennego, braku porządku – zakłócenia ładu przestrzennego, który to wg art. 1 pkt. 2 ustawy z dn. 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717) w momencie określenia „zakresu i sposobu postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy” powinien obok zrównoważonego rozwoju stanowić podstawę tych działań. Zmiana przepisów rozporządzenia pozwala na uniknięcie tego typu problemów.
Ważna nowelizacja. Koniec z "zabudową bez ograniczeń"
8 lipca br. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunkw technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 56, poz. 461). Zmiany w dużej mierze dotyczą rozdziału VI rozporządzenia tj. spełnienia wymagań technicznych budynkw w zakresie spełnienia warunkw przeciwpożarowych oraz, co ma duże znaczenie dla utrzymania ładu przestrzennego, wymagań dotyczących usytuowania budynkw w stosunku do zabudowy istniejącej. Jakie zmiany?