Pracownicy w szkółce roślin byli zatrudniani w poprzednich latach na podstawie umów o pracę na czas określony od marca do listopada.
Jakie zawrzeć umowy w myśl nowych przepisów (od 22 lutego 2016 ), aby kolejne umowy nie były wliczane do limitu 33 miesięcy?
Jaki powinien być zapis na umowie, aby można było uznać je za umowy sezonowe?
Pracownicy są zatrudniani do prac polowych, porządkowych, magazynowych związanych z pielęgnacją i sprzedażą roślin ozdobnych w okresie wiosna - jesień.
Jaki okres wypowiedzenia będzie obowiązywał pracowników?
 
Odpowiedź: do limitu 33 miesięcy zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony nie wlicza się umów zawartych w celu wykonywania pracy o charakterze sezonowym.
 
Uzasadnienie: od 22 lutego 2016 r. okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może być większa niż trzy. Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub liczba zawartych umów jest większa niż trzy, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie ww. okresu lub od dnia zawarcia czwartej umowy na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Powyższe limity nie mają zastosowania do umów o pracę zawartych na czas określony:

1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,

3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,

4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

W razie zawarcia umowy o pracę na czas określony w celu lub w przypadku, o których mowa wyżej, w umowie określa się ten cel lub okoliczności tego przypadku, przez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy.

Zgodnie z powyższym, w przypadku zatrudnienia pracowników do prac sezonowych, w umowie o pracę należy wskazać, że umowa została zawarta na czas określony w celu wykonywania prac o charakterze sezonowym (przyjmuje się, że pracami sezonowymi są prace związane z cyklami przyrody, z właściwościami pór roku, z warunkami klimatycznymi i atmosferycznymi). Pracodawca powinien też wskazać, że zawarcie umowy w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania (a więc, że pracownicy są zatrudniani do prac polowych, porządkowych, magazynowych związanych z pielęgnacją i sprzedażą roślin ozdobnych, które są wykonywane wyłącznie w okresie wiosna – jesień)  i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Obecnie, zgodnie z art. 36 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p. okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

1)   2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;

2)   1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;

3)   3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

W przypadku umów o pracę na czas określonych zawieranych po wejściu w życie nowych przepisów, do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, wlicza się cały dotychczasowy okres zatrudnienia u danego pracodawcy, w tym także przypadający przed 22 lutego 2016 r. (bez względu na rodzaj umowy o pracę, czy ewentualne przerwy w zatrudnieniu).