Powyższe limity nie mają zastosowania do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
W razie zawarcia umowy o pracę na czas określony w celu lub w przypadku, o których mowa wyżej, w umowie określa się ten cel lub okoliczności tego przypadku, przez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy.
Zgodnie z powyższym, w przypadku zatrudnienia pracowników do prac sezonowych, w umowie o pracę należy wskazać, że umowa została zawarta na czas określony w celu wykonywania prac o charakterze sezonowym (przyjmuje się, że pracami sezonowymi są prace związane z cyklami przyrody, z właściwościami pór roku, z warunkami klimatycznymi i atmosferycznymi). Pracodawca powinien też wskazać, że zawarcie umowy w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania (a więc, że pracownicy są zatrudniani do prac polowych, porządkowych, magazynowych związanych z pielęgnacją i sprzedażą roślin ozdobnych, które są wykonywane wyłącznie w okresie wiosna – jesień) i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Obecnie, zgodnie z art. 36 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) – dalej k.p. okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
W przypadku umów o pracę na czas określonych zawieranych po wejściu w życie nowych przepisów, do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, wlicza się cały dotychczasowy okres zatrudnienia u danego pracodawcy, w tym także przypadający przed 22 lutego 2016 r. (bez względu na rodzaj umowy o pracę, czy ewentualne przerwy w zatrudnieniu).