Inwestor wystąpił z wnioskiem o ustalenie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia polegającego na budowie dwóch elektrowni wiatrowych.
Prezydent ustalił środowiskowe uwarunkowania dla wnioskowanego przedsięwzięcia.
Odwołanie od decyzji złożył właściciel działki sąsiadującej z planowaną inwestycją.
Sprzeciwił się budowie elektrowni wiatrowych twierdząc, że będą jego prawo własności. Podkreślił, że organy nie uwzględniły toczącego się postępowania dotyczących warunków zabudowy na działkach stanowiących jego własność, na których powstaną zabudowania mieszkalne.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
SKO uznało, że należy uchylić decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W ocenie kolegium należy uwzględnić planowaną przez odwołującego zabudowę siedliskową, która ma powstać w odległości 80 m od analizowanej inwestycji. Z raportu dotyczącego emisji hałasu wynika natomiast, że najbliżej położone zabudowania od planowanych elektrowni znajdują się w odległości 300 m.
Inwestor wniósł skargę do sądu administracyjnego.
Jego zdaniem, w sprawie została sporządzona analiza emisji hałasu, a wskazana przez SKO okoliczność nie stanowi podstawy do jej ponowienia.
WSA uznał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem.
W ocenie sądu organ odwoławczy prawidłowo ocenił, że zaktualizowały się przesłanki do wydania decyzji kasacyjnej.
Na dzień rozstrzygnięcia sprawy przez organ pierwszej instancji teren działek nieobjęty miejscowym planem był terenem rolnym, na którym nie ustala się dopuszczalnego poziomu hałasu. W przyszłości teren miał zostać uznany jako przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy bądź po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Właśnie ta okoliczność, a więc prawo zabudowy działek ziściła się w toku postępowania odwoławczego. W związku z tym SKO musiało uwzględnić okoliczność, która miała wpływ na treść raportu oddziaływania na środowisko.
Treść raportu w zakresie klimatu akustycznego dla środowiska nie może bowiem ingerować w zakres uprawnień właściciela sąsiadującej nieruchomości – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gdańsku z 30 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 735/15, nieprawomocny
