Jak należy postępować z zebranym z dróg i parkingów śniegiem?

Czy traktować go jako odpady komunalne z grupy 20 podgrupy 03 rodzaju 03 - odpady z czyszczenia parkingów i placów?
Czy zatem należy postępować z nimi, zgodnie ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o., i zeskładować na składowisku odpadów?
Czy też śnieg nie jest odpadem i można go składować w wyznaczonym miejscu przez gminę, przestrzegając przepisów art. 40 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) – dalej pr. wod.?

Regulamin miejscowy utrzymania czystości i porządku nie zawiera zapisów regulujących tę kwestię.

Odpowiedź:

Do postępowania ze śniegiem, lodem (i błotem) zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z późn. zm.) - dalej u.u.c.p.g. W myśl art. 3 ust. 2 pkt 11 u.u.c.p.g. gminy zobowiązane są do zapobiegania zanieczyszczeniu ulic, placów i terenów otwartych, w szczególności przez zbieranie i pozbywanie się błota, śniegu i lodu. Natomiast zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b u.u.c.p.g. w uchwalanych przez radę gminy regulaminach utrzymania czystości i porządku w gminach powinny być ustalone między innymi zasady uprzątania błota, śniegu i lodu z terenów nieruchomości służących do użytku publicznego. Z postanowień tych przepisów wynika więc, że śnieg podlega reżimowi u.u.c.p.g., gdyż to w oparciu o postanowienia tej ustawy rada gminy powinna ustalić zasady pozbywania się śniegu. To, że zarówno gmina ma podejmować działania zapobiegające zanieczyszczeniu dróg i parkingów i systematycznie usuwać z nich śnieg nie oznacza, że śnieg powinien zostać zakwalifikowany jako odpad, do którego zastosowanie miałaby u.o. Gdyby tak miało być, to u.u.c.p.g. nie zawierałaby postanowień dotyczących obowiązków związanych z usuwaniem śniegu. Oznacza to, że śnieg z zimowego utrzymania dróg i parkingów nie jest odpadem z czyszczenia ulic, który oznacza się kodem 20 03 03, nawet jeśli zawiera domieszkę piasku i soli, ani ściekiem. Topniejący śnieg powinien być odprowadzany do studzienek kanalizacyjnych, a piach usuwany.@page_break@

Przepisy ochrony środowiska nie regulują również kwestii dotyczącej obowiązku wykonywania analizy składu chemicznego pryzmowanego śniegu. Przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi (Dz. U. Nr 165, poz. 1359), nie dotyczą chlorków (soli w mieszaninie z piaskiem).

Uzasadnienie:

Nie wolno spławiać do wód śniegu wywożonego z terenów zanieczyszczonych, a w szczególności z centrów miast, terenów przemysłowych, dróg o dużym natężeniu ruchu wraz z parkingami oraz jego składowania na terenach położonych między wałem przeciwpowodziowym, a linią brzegu wody lub w odległości mniejszej niż 50 m od linii brzegu wody (art. 40 ust. 1 pkt 2 pr. wod.).

Zabrania się również składowania śniegu bezpośrednio pod drzewami z uwagi na możliwość niekorzystnego wpływu wymieszanego ze śniegiem chlorku sodu (soli) na stan drzew. Minimalna odległość bezpieczna od drzewa odpowiada średnicy korony drzewa.

Najlepszym miejscem dla składowania zalegających w mieście mas śniegu (w tym zanieczyszczonego chlorkami) jest bezpośrednie sąsiedztwo dużego naturalnego odbiornika wód roztopowych, jakim jest np. rzeka. Duży odbiornik wodny powoduje, że transportowany wraz z topniejącą wodą ładunek zanieczyszczeń ulega znacznemu rozcieńczeniu. Jeśli śnieg ma być usuwany w ten sposób należy uzgodnić to z regionalnym zarządem gospodarki wodnej - administratorem rzeki oraz właścicielem działki.

Śnieg może być również pryzmowany na terenach utwardzonych i skanalizowanych, przy czym zasadnicza kwestia jest w tym przypadku drożność sieci kanalizacyjnej. Jej właściciel powinien dokonywać okresowych przeglądów sieci poprzez czyszczenie studzienek z osadów naniesionych z deszczówką. To samo dotyczy miejskiej kanalizacji deszczowej.

Jeśli śnieg jest usuwany z jezdni i chodników i gromadzony w postaci niewielkich wałów przy krawężnikach, to obowiązkiem przedsiębiorcy zajmującego się odśnieżaniem jest dbałość, aby te wały nie zasłaniały widoczności kierującym pojazdami, a w uformowanych wałach muszą być przejścia dla pieszych. Zgromadzony w wale śnieg nie może powodować zawężenia chodnika do szerokości mniejszej niż 1 metr.