Ulga podatkowa uregulowana w art. 18b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) - polega na możliwości odliczenia bezpośrednio od podstawy opodatkowania do 50 proc. kosztów zakupu nowej technologii. Dodatkowo, jeżeli podatnik kupił ją wcześniej, ale dopiero w tym roku podatkowym uzyskał opinię o innowacyjności, niezbędną do przyznania ulgi, może dokonać korekty złożonych zeznań podatkowych.
Nową technologią w przedsiębiorstwie może być na przykład licencja, prawa do programów komputerowych, prawa z patentu lub wzoru użytkowego czy know-how. Stosowane na świecie krócej niż 5 lat wyniki badań i prac rozwojowych, które umożliwiają wytwarzanie nowych wyrobów lub usług albo udoskonalenie już istniejących, także są zaliczane do nowych technologii.
Przedsiębiorca może odliczyć nową technologię od podatku, gdy potwierdzi jej innowacyjność. Fiskus honoruje opinie o innowacyjności wystawione przez niezależną od podatnika jednostkę naukową.
Obecnie podatnicy mogą odliczyć wydatki ponoszone na zakup nowych technologii w bieżącym roku, a także te, poniesione w przeszłości. Także przedsiębiorcy, którzy skorzystali z dotacji unijnych na zakup nowej technologii mogą skorzystać z możliwości odliczenia poniesionych kosztów, ale tylko w tej części, która pochodziła ze środków własnych firmy.
Od stycznia 2016 roku przepisy się zmienią. Ulgę na nabycie nowych technologii zastąpi ulga na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej.
Dowiedz się więcej z książki | |
CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość
|