Charakter wykonywanych podczas inwestycji budowlanych czynności niesie za sobą wysokie ryzyko zaistnienia szkód w mieniu i wypadków przy pracy będących następstwem takich zdarzeń jak upadku przedmiotów z wysokości upadku pracowników z wysokości, potrącenia pracownika przez środek transportu, urządzenie mechaniczne lub przenoszony element, czy też przygniecenia pracownika przez wadliwie składowane materiały budowlane.


Właściwe przygotowanie placu budowy jest niewątpliwie czynnikiem ograniczającym znacznie ryzyko wystąpienia niepożądanych zdarzeń losowych. Prawidłowe, wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz z uwzględnieniem specyfiki powstającego obiektu i warunków prowadzenia prac budowlanych, zaprojektowanie sposobu zagospodarowania terenu budowy wraz ze sporządzeniem planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia są zatem kluczowymi elementami logistycznymi z punktu widzenia organizacji i prowadzenia robot budowlanych.

Obowiązujące przepisy prawa

Warunki przygotowania i zabezpieczenia terenu budowy, jak również regulacja dotycząca sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie zawarte zostały w przeważającej mierze w następujących aktach prawnych:
a) ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) – dalej pr. bud.,
b) rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401) – dalej r.b.h., oraz
c) rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120, poz. 1126) – dalej r.b.o.z. @page_break@

Oczywiście w zakresie nieuregulowanym szczegółowo w powyższych aktach prawnych, w ramach projektowania terenu przyszłych robót budowlanych stosować należy przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) – dalej r.o.b.h.p.


Zasady zagospodarowanie terenu budowy

Minimalny zakres czynności, które należy wykonać przez rozpoczęciem robót budowlanych został określony § 8 r.b.h. Ustawodawca wskazuje w nim na następujące elementy składające się na właściwe zagospodarowanie terenu budowy tj.:
1)Warunki dotyczące ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych dla zdrowia i życia ludzi

Wykonanie ogrodzenia terenu, na którym mają być prowadzone roboty budowlane powinno wykluczać możliwość wejścia osób nieupoważnionych na teren budowy. Wysokość ogrodzenia powinna być nie mniejsza niż 1,5 m, a jego konstrukcja i sposób montażu nie może powodować zagrożenia dla ludzi. W przypadkach, gdy ogrodzenie terenu prowadzenia robót jest niemożliwe ze względu na specyfikę obiektu albo warunku miejscowe, należy w miarę możliwości oznakować teren budowy właściwymi, widocznymi tablicami i znakami ostrzegawczymi oraz zapewnić nadzór terenu budowy.


Znaki ostrzegawcze lub znaki zakazu należy również stosować w celu oznakowania wyznaczonych stref niebezpiecznych, które powinny być dodatkowo ogrodzone w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym oraz zabezpieczone daszkami ochronnymi w miejscach stanowiących przejścia, przejazdy i stanowiska pracy.


Podczas wyznaczania stref niebezpiecznych, w których istnieje prawdopodobieństwo spadania przedmiotów stosować należy balustrady składające się z deski krawężnikowej o wysokości 0,15 m i poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości 1,1 m, zaś minimalny wymiar liniowy takiej strefy liczony od płaszczyzny obiektu budowlanego, nie może wynosić mniej niż 1/10 wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niż 6 m (wymiary te mogą być zmniejszone w zwartej zabudowie miejskiej pod warunkiem zastosowania innych, zastępczych rozwiązań zabezpieczających).
(...)

Pełna treść komentarza dostępna jest w programie Serwis Budowlany>>