Sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu powierza się osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego urbanistów albo architektów (art. 50 ust. 4 i art. 60 ust. 4 u.p.z.p.). Zastosowane rozwiązanie sprawia, że tylko osoby posiadające uprawnienia urbanistyczne i architektoniczne wynikające z ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów są uprawnione do sporządzania projektów decyzji lokalizacyjnych, na podstawie których zostanie wydana decyzja lokalizacyjna. Wydanie decyzji lokalizacyjnej, która nie została poprzedzona projektem sporządzonym przez uprawnioną osobę, stanowi przesłankę stwierdzenia jej nieważności, z uwagi na rażące naruszenie przepisów prawa (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.) związane z procedurą wydawania decyzji.
W praktyce dopuszczalne są dwa rozwiązania dotyczące powiązania osoby uprawnionej do sporządzania projektu decyzji lokalizacyjnej z organem wydającym decyzję lokalizacyjną. Pierwsze z nich jest stosowane, gdy uprawniony do sporządzenia projektu jest pracownikiem urzędu gminy (wojewódzkiego) i w ramach swoich obowiązków pracowniczych jest zobowiązany do sporządzania projektów decyzji lokalizacyjnych. Drugie polega na tym, że pomiędzy organem a osobą sporządzającą projekt zostaje zawarta umowa, na mocy której zostaje wykonany projekt decyzji lokalizacyjnej. Zarówno pierwsze, jak i drugie rozwiązanie jest prawnie dopuszczalne i zależy od sytuacji, w jakiej znajduje się organ wydający decyzję. Z reguły w gminach, w których wydawana jest duża liczba decyzji lokalizacyjnych, z ekonomicznego punktu widzenia opłacalne jest zatrudnienie pracownika zajmującego się sporządzaniem projektów, zaś w gminach, w których wydaje się ich mniej, będzie to z reguły osoba z zewnątrz. W przypadku przyjęcia pierwszego rozwiązania należy jednak zastrzec, że osoba sporządzająca projekt decyzji lokalizacyjnej nie powinna być uprawniona do wydawania takiej decyzji z upoważnienia organu na podstawie art. 268a k.p.a., a także musi być wyłączona od udziału w innych czynnościach związanych z prowadzonym postępowaniem. Osoba sporządzająca projekt występuje bowiem w charakterze biegłego i wydanie przez nią decyzji byłoby podstawą do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a.).
Zaznaczenia wymaga, że wymóg posiadania odpowiednich kwalifikacji nie jest przewidziany w stosunku do osoby, która sporządza analizę niezbędną do sporządzenia projektu decyzji. Oznacza to, że taka analiza może zostać wykonana przez pracownika organu nieposiadającego uprawnień do wykonania projektu decyzji, dopuszczalne jest także wykonanie analizy przez podmiot sporządzający projekt.
Projektant lub architekt pełni rolę wykonawczą (sporządza projekt), ewentualnie rolę konsultacyjną dla właściwego organu, natomiast nie może wpływać w sposób wiążący na treść decyzji, decydować bądź współdecydować o jej wydaniu bądź odmowie wydania.
Więcej na ten temat znajdziesz w książce „Aspekty prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego”>>>
Projekt decyzji lokalizacyjnej może sporządzić tylko osoba posiadająca uprawnienia
Przepisy w sposób kwalifikowany regulują kwestie związane z przygotowaniem decyzji lokalizacyjnej. Odpowiednia jakość wydawanych decyzji lokalizacyjnych została zagwarantowana poprzez wprowadzenie bezwzględnego wymogu przygotowania projektu decyzji przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.