Progiem zwolnienia z zapewnienia poziomu recyklingu jest łączna masa opakowań

Czy zwolnienie z obowiązku dotyczy również opakowań wielomateriałowych i po środkach niebezpiecznych?

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Pytanie
Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 888) - dalej u.g.o.o.o., zwolnienie z obowiązku odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych stanowi pomoc de minimis. W związku z tym przedsiębiorca będzie miał obowiązek złożenia marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca każdego roku zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.) - dalej u.p.s.p.p.
Czy zwolnienie z obowiązku, o którym mowa wyżej, dotyczy również opakowań wielomateriałowych i po środkach niebezpiecznych?
Jak ma w praktyce wyglądać pomoc de minimis w przypadku przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek opakowania o łącznej masie nieprzekraczającej 1 tony? Czy sam fakt ustawowego zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku zapewnienia odpowiednich poziomów odzysku i recyklingu jest już pomocą de minimis? Kto ma wydać zaświadczenie lub oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1 u.g.o.o.o.?

Odpowiedź:
Próg masy opakowań, poniżej którego przedsiębiorca zwolniony jest z obowiązku zapewnienia poziomów odzysku i recyklingu, dotyczy łącznej masy opakowań wprowadzonych przez przedsiębiorcę do obrotu, w tym i opakowań wielomateriałowych oraz opakowań zawierających środki niebezpieczne.

Uzasadnienie:
Zgodnie z przepisami u.g.o.o.o., obowiązek zapewnienia określonych poziomów odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych dotyczy wprowadzających do obrotu produkty w opakowaniach. Jednocześnie, zgodnie z art. 6 ust. 3 u.g.o.o.o., przepisów ustawy w zakresie uzyskania wymaganych poziomów odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych, w tym dotyczących opłaty produktowej, oraz dokumentów potwierdzających recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych, eksport odpadów opakowaniowych i wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych nie stosuje się do przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach, którzy w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 Mg. Powyższy przepis odnosi się do całej masy opakowań wprowadzonych do obrotu w danym roku kalendarzowym bez względu na rodzaj materiału, z jakiego zostały wykonane oraz rodzaju produktu zawartego w opakowaniu.
Artykuł 6 ust. 3 u.g.o.o.o. dotyczy więc jedynie zwolnienia przedsiębiorcy z części obowiązków, w tym i obowiązku zapewnienia określonych poziomów odzysku i recyklingu. Zwolniony przedsiębiorca będzie musiał m.in. finansować publiczne kampanie edukacyjne czy też złożyć sprawozdanie w zakresie wprowadzanych i wywożonych z kraju opakowań (OPAKi).
Zwolnienie z obowiązku odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych jest bezwarunkowe i, zgodnie z art. 7 ust. 1 u.g.o.o.o., stanowi pomoc de minimis. W związku z tym na podstawie art. 7 ust. 3 u.g.o.o.o. przedsiębiorcy zwolniony z obowiązku odzysku i recyklingu będzie miał obowiązek złożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:
1) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 u.p.s.p.p.;
2) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a u.p.s.p.p., a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy w okresie 3 ostatnich lat obrotowych.
Artykuł 37 ust. 1 u.p.s.p.p. wskazuje, że podmiot ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do przedstawienia podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy m.in. wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis (wydanych przez podmioty udzielające pomocy), jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat. Alternatywą do tych zaświadczeń jest sporządzenie przez samego przedsiębiorcę oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.