Jeżeli więc wstępne badania profilaktyczne związane są z przeniesieniem pracownika inne na stanowisko pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe (art. 229 § 1 pkt 2 k.p.), to w takim przypadku pracodawca jest obowiązany pokryć koszty podróży do innej miejscowości, niż ta w której siedzibę ma pracodawca. Jeżeli jednak badaniom wstępnym podlega kandydat na pracownika (osoba dopiero przyjmowana do pracy zgodnie z art. 229 § 1 pkt 1 k.p.), to w takim przypadku pracodawca nie ma obowiązku zwrotu kosztów dojazdu na te badania.
Pracodawca nie ponosi kosztów dojazdu na wstępne badania lekarskie kandydata na pracownika
Czy pracodawca wysyłając pracownika na wykonanie badań wstępnych do innej miejscowości (ok. 160 km) niż siedziba firmy poza pokryciem kosztów badań musi zwrócić przyszłemu pracownikowi koszty przejazdu?
Odpowiedź: pracodawca nie ma obowiązku zwrotu kosztów dojazdu na wstępne badania profilaktyczne osobie przyjmowanej do pracy.
Zwrot kosztów dojazdu na badania profilaktyczne do innej miejscowości, niż ta, w której siedzibę ma pracodawca, przysługuje wyłącznie pracownikom. Gdyby więc wstępne badania profilaktyczne związane były z przeniesieniem pracownika inne na stanowisko pracy, na którym występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe, to w takim przypadku pracodawca byłby zobowiązany pokryć koszty podróży.
Uzasadnienie: stosownie do postanowień art. 229 § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p., pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom profilaktyczną opiekę lekarską. Na tę opiekę składają się 3 rodzaje badań:
1) wstępne, dla osób przyjmowanych do pracy lub pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe;
2) okresowe, w terminie wyznaczonym przez lekarza medycyny pracy oraz
3) kontrolne, w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą.
W myśl art. 229 § 3 k.p., okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.
W związku z powyższym zwrot kosztów dojazdu na badania profilaktyczne do innej miejscowości, niż ta, w której siedzibę ma pracodawca, przysługuje wyłącznie pracownikom.
Warto tutaj zaznaczyć, że stosunek pracy powstaje dopiero z chwilą zawarcia umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania, w związku z czym dopiero w momencie zawarcia powyższej umowy, zgodnie z art. 2 k.p., dana osoba zyskuje status pracownika.