Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane – dalej pr. bud., każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami. W art. 3 pkt 11 pr. bud. ustawodawca sprecyzował, że pod pojęciem prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane należy rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.
Co ważne, zgodnie z art. 33 ust. 2 pkt 2 pr. bud., obligatoryjnym elementem wniosku o pozwolenie na budowę jest oświadczenie. Co więcej, zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 pr. bud., pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej. W tym miejscu należy dodatkowo zwrócić uwagę na brzmienie art. 30 ust. 2, art. 40 ust. 1 i art. 71 ust. 2 pkt 3 pr. bud. Zgodnie bowiem z tymi przepisami, do, odpowiednio, zgłoszenia zamiaru budowy lub wykonania innych robót budowlanych, wniosku o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę, a także do zgłoszenia zamiaru zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, należy również dołączyć oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej.
Wzór oświadczenia (B-3) został określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę, zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę – dalej rozporządzenie.
Wskazać należy, że gdy wniosek, czy zgłoszenie, o których mowa wyżej zostaną złożone przez więcej niż jednego inwestora, to każdy z inwestorów powinien złożyć odrębne oświadczenie. Co ważne, niedołączenie do wniosku lub zgłoszenia oświadczenia musi skutkować, po stosownym wezwaniu, albo pozostawieniem wniosku bez rozpoznania (zgodnie z art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego – dalej k.p.a.), albo wniesieniem sprzeciwu (art. 30 ust. 5c i art. 71 ust. 3 pr. bud.).
Punkt pierwszy oświadczenia
W tym punkcie należy wpisać dane inwestora. Zgodnie ze wzorem danymi tymi są w szczególności imię i nazwisko lub nazwa inwestora. O ile wpisanie imienia i nazwiska inwestora nie powinno rodzić większych problemów, to przy nazwie inwestora (gdy jest to osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) należy pamiętać o dokładnym i pełnym jej wskazaniu, co pozwoli uniknąć sytuacji, w której organ administracji architektoniczno-budowlanej – dalej organ a.a-b., będzie zobowiązany do wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy nazwą inwestora wskazaną przykładowo we wniosku o pozwolenie na budowę, czy wypisie z Krajowego Rejestru Sądowego, a nazwą wskazaną w analizowanym oświadczeniu. Należy bowiem podkreślić, że to inwestor musi złożyć oświadczenie.
Dalej w badanym punkcie oświadczenia należy wpisać adres zamieszkania osoby fizycznej albo adres siedziby osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Adres ten powinien składać się ze wskazania ulicy, nr domu, nr lokalu, miejscowości, kodu pocztowego, gminy, powiatu, województwa i kraju. Dodatkowo, zgodnie ze wzorem, nieobowiązkowo można podać numer telefonu i adres e-mail. Wreszcie w pierwszym punkcie oświadczenia należy wskazać adres korespondencyjny, jeżeli jest on inny niż adres zamieszkania lub siedziby, a także, w przypadku gdy inwestorem jest osoba fizyczna, należy wskazać dokument tożsamości: jego rodzaj, serię i numer oraz organ wydający.
|
Serwis Budowlany Artykuł stanowi fragment komentarza praktycznego, opublikowanego w programie Serwis Budowlany Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami |  |