Pochodzące z UE wyroby budowlane nie muszą posiadać dokumentacji?

Michał Behnke opisuje zagadnienie zastosowania wyrobów sprowadzonych z państw członkowskich Unii Europejskiej, względem których inwestor nie posiada żadnej dokumentacji. Autor przestrzega przed konsekwencjami, jakie grożą za lekceważenie przepisów.

Zagadnienia wstępne - czym jest wyrób budowlany

Definicja wyrobu budowlanego została ukształtowana poprzez powiązanie art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92, poz. 881 z późn. zm.) - dalej u.w.b. oraz art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 88, poz. 5). Wedle tych przepisów wyrobem budowlanym jest każdy wyrób lub zestaw wyprodukowany i wprowadzony do obrotu w celu trwałego wbudowania w obiektach budowlanych lub ich częściach, którego właściwości wpływają na właściwości użytkowe obiektów budowlanych w stosunku do podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych. Zrozumienie tej definicji wymaga jednak odwołania się do innych definicji pojęć, które zostały zawarte w rozporządzeniu Nr 305/2011. W definicji wyrobu budowlanego posłużono się bowiem określeniami, którym Parlament Europejski i Rada nadały swoiste znaczenie.

Tak też:
1) zestaw oznacza wyrób budowlany wprowadzony do obrotu przez jednego producenta jako zestaw co najmniej dwóch odrębnych składników, które muszą zostać połączone, aby mogły zostać włączone w obiektach budowlanych (art. 2 pkt 2 rozporządzenia Nr 305/2011);

2) wprowadzenie do obrotu to udostępnienie po raz pierwszy wyrobu budowlanego na rynku unijnym (art. 2 pkt 17 rozporządzenia Nr 305/2011);
3) obiektami budowlanymi są budynki i budowle (art. 2 pkt 3 rozporządzenia Nr 305/2011);
4) właściwości użytkowe wyrobu budowlanego oznaczają właściwości użytkowe odnoszące się do odpowiednich zasadniczych charakterystyk wyrażone jako poziom lub klasa, lub w sposób opisowy (art. 2 pkt 5 rozporządzenia Nr 305/2011).

Niestety także i te pojęcia nie zostały ujęte w sposób samowystarczalny, przez co dla zrozumienia określenia właściwości użytkowych wyrobu budowlanego konieczne jest odwołanie się do tego czym są:
1) zasadnicze charakterystyki - oznaczają te cechy wyrobu budowlanego, które odnoszą się do podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych (art. 2 pkt 4 rozporządzenia Nr 305/2011);
2) poziom - oznacza wynik oceny właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do jego zasadniczych charakterystyk, wyrażony jako wartość liczbowa (art. 2 pkt 6 rozporządzenia Nr 305/2011);
3) klasa - oznacza zakres poziomów właściwości użytkowych wyrobu budowlanego ograniczony wartością minimalną i maksymalną (art. 2 pkt 7 rozporządzenia Nr 305/2011).

Przywołana konstrukcja definicji wyrobu budowlanego nie sprzyja przejrzystości wyjaśnienia tego czym jest wyrób budowlany. W ramach dokonywania kwalifikacji tego czy dany wyrób może zostać uznany za wyrób budowlany należy zwrócić uwagę, iż kluczowym w ramach definicji jest wpływ danych wyrobów na właściwości użytkowe obiektów budowlanych.
(...)

Pełna treść komentarza dostępna jest w programie Serwis Budowlany>>