Polska zobowiązała się w nim do podejmowania działań i współpracy m.in. na rzecz zrównoważonego użytkowania zasobów leśnych, poprawy zdrowia i żywotności lasów, lepszej ochrony i zrównoważonego użytkowania elementów różnorodności biologicznej w lasach oraz identyfikacji i ochrony lasów naturalnych.

W protokole wskazano również na konieczność wzmocnienia ochronnych funkcji lasów, np. w zakresie lepszego zapobiegania powodziom, erozji gleby, osunięciom ziemi i lawinom, przez promowanie metod zrównoważonej gospodarki leśnej zwiększających ich stabilność i odporność na zakłócenia naturalne i antropogeniczne.

Podkreślono też rolę sektora leśnego w łagodzeniu zmian klimatu. Zwrócono uwagę na potrzebę dążenia do osiągnięcia właściwej równowagi między wzrostem zasobów dwutlenku węgla skumulowanych w ekosystemach leśnych, promowaniem wykorzystania odnawialnej energii uzyskiwanej z drewna oraz właściwym użytkowaniem produktów z drewna, jako zamienników surowców uzyskiwanych z zasobów nieodnawialnych.

Ponadto Protokół kładzie nacisk na wzmacnianie dobrego zarządzania sektorem leśnym i egzekwowania zapisów Ustawy o lasach, ze szczególnym uwzględnieniem zwalczania nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu.

Dokument odnosi się także do społecznych funkcji lasów, promowania ich dziedzictwa kulturowego, koordynowania badań naukowych i wymiany informacji dotyczących lasów karpackich oraz współuczestniczenia regionalnych i lokalnych władz oraz społeczności w gospodarce leśnej.