Czy budynek zamieszkany przez siostry zakonne (dwie kondygnacje oraz poddasze użytkowe) podlega obowiązkowi sporządzenia książki obiektu budowlanego?
Budynek zamieszkały przez siostry zakonne winien posiadać książkę obiektu budowlanego. Obowiązek prowadzenia takiej książki uzależniony jest od rodzaju budynku, a nie statusu jego właściciela, zarządcy czy mieszkańców.
Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.), inwestycje sakralne i kościelne podlegają ogólnie obowiązującym przepisom o planowaniu przestrzennym i prawa budowlanego, a w odniesieniu do budynków zabytkowych również przepisom o ochronie dóbr kultury. Inwestycjami takimi są inwestycje Kościoła w Polsce i jego osób prawnych. Do tych ostatnich zaliczane są m.in. prowincje zakonów, opactwa, klasztory niezależne i domu zakonne. Tym samym budynek zamieszkały przez siostry zakonne podlega takim samym regulacjom prawnym, jak wszystkie budynki innych osób prawnych i fizycznych.

Zgodnie z art. 64 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), z obowiązku prowadzenia książki obiektu budowlanego, spośród właścicieli i zarządów budynków zwolnieni są wyłącznie właściciele i zarządcy budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz budownictwa zagrodowego i letniskowego. Skoro prawo budowlane nie przewiduje w tym zakresie innych zwolnień przedmiotowych lub podmiotowych, budynek zamieszkały przez siostry zakonne jako nie będący budynkiem jednorodzinnym musi książkę obiektu posiadać.