Wytyczne w sprawie pogodzenia polityki rozwoju energii wiatrowej z polityką w zakresie różnorodności biologicznej
Dlatego też Komisja Europejska opublikowała wytyczne dotyczące rozwoju energii wiatrowej na chronionych obszarach naturalnych. Wytyczne odnoszą się do sieci Natura 2000 – stanowiącej podstawę unijnej polityki w dziedzinie różnorodności biologicznej oraz kluczowe narzędzie realizacji celu UE polegającego na powstrzymaniu utraty różnorodności biologicznej i odwróceniu tego procesu do 2020 r. Rozwój energii wiatrowej odgrywa ważną rolę w osiąganiu celu UE, jakim jest zapewnienie 20 proc. udziału energii odnawialnych w całkowitym zużyciu energii w Europie do 2020 r. – dlatego rozmieszczenie farm wiatrowych na terenach objętych programem Natura 2000 nie jest automatycznie wykluczone. Jednak decyzja odnośnie takiego rozwoju powinna opierać się na szczegółowym rozważeniu danego przypadku.
Opublikowane wytyczne mają na celu zapobieżenie konfliktowi między rozwojem energii wiatrowej a zachowaniem różnorodności biologicznej na chronionych obszarach Natura 2000. Podkreślają one znaczenie strategicznego planowania oraz potrzebę dobrej jakości ocen i odpowiedniej ewaluacji nowych rozwiązań. W wytycznych zawarto przykłady najlepszych praktyk i wskazano, w jaki sposób unikać potencjalnych szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu podczas realizacji projektów związanych z rozwojem energii wiatrowej. Strategiczne planowanie rozmieszczenia farm wiatrowych na rozległym obszarze geograficznym jest jednym z najbardziej efektywnych środków minimalizacji ich wpływu na środowisko naturalne oraz dziką faunę i florę od początku działań projektowych. Takie podejście pomaga w osiągnięciu bardziej zintegrowanych ram rozwoju jak również w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia trudności i opóźnień na późniejszych etapach realizacji indywidualnych projektów.
Europa postawiła przed sobą cel: pokrycie 20 proc. zużycia energii ze źródeł odnawialnych do 2020 r. Energia wiatrowa z pewnością stanowić będzie znaczny wkład w osiągniecie tego celu. Ponadto korzystanie z energii wiatrowej pomaga znacznie zredukować emisje gazów cieplarnianych, zanieczyszczeń powietrza oraz zużycia słodkiej wody, związanego z konwencjonalnym wytwarzaniem energii elektrycznej w UE. Zużycie energii wiatrowej wzrosło gwałtownie w ciągu ostatniej dekady, by w 2009 r. osiągnąć poziom 4,8 proc. całkowitego zużycia energii elektrycznej w Unii. Oczekuje się, że liczba ta potroi się do 2020 r.
Natura 2000 to pokrywająca całą UE sieć ekologiczna, obejmująca prawie 26 tys. siedlisk w 27 państwach UE. Natura 2000 została ustanowiona dyrektywą siedliskową w 1992 r. i zajmuje prawie 18 proc. powierzchni UE. Celem sieci jest zapewnienie ochrony i zrównoważonego korzystania z terenów o wysokiej różnorodności biologicznej, oraz w długim okresie – zapewnienie przetrwania najbardziej wartościowych i zagrożonych gatunków i siedlisk. Natura 2000 nie jest jednak systemem ścisłych rezerwatów przyrody wykluczających wszelką ludzką działalność. Sieć obejmie również rezerwaty przyrody, jednak większość obszarów położonych w jej obrębie należy i należeć będzie do właścicieli prywatnych.
Dlatego też Komisja Europejska opublikowała wytyczne dotyczące rozwoju energii wiatrowej na chronionych obszarach naturalnych. Wytyczne odnoszą się do sieci Natura 2000 – stanowiącej podstawę unijnej polityki w dziedzinie różnorodności biologicznej oraz kluczowe narzędzie realizacji celu UE polegającego na powstrzymaniu utraty różnorodności biologicznej i odwróceniu tego procesu do 2020 r. Rozwój energii wiatrowej odgrywa ważną rolę w osiąganiu celu UE, jakim jest zapewnienie 20 proc. udziału energii odnawialnych w całkowitym zużyciu energii w Europie do 2020 r. – dlatego rozmieszczenie farm wiatrowych na terenach objętych programem Natura 2000 nie jest automatycznie wykluczone. Jednak decyzja odnośnie takiego rozwoju powinna opierać się na szczegółowym rozważeniu danego przypadku.
Opublikowane wytyczne mają na celu zapobieżenie konfliktowi między rozwojem energii wiatrowej a zachowaniem różnorodności biologicznej na chronionych obszarach Natura 2000. Podkreślają one znaczenie strategicznego planowania oraz potrzebę dobrej jakości ocen i odpowiedniej ewaluacji nowych rozwiązań. W wytycznych zawarto przykłady najlepszych praktyk i wskazano, w jaki sposób unikać potencjalnych szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu podczas realizacji projektów związanych z rozwojem energii wiatrowej. Strategiczne planowanie rozmieszczenia farm wiatrowych na rozległym obszarze geograficznym jest jednym z najbardziej efektywnych środków minimalizacji ich wpływu na środowisko naturalne oraz dziką faunę i florę od początku działań projektowych. Takie podejście pomaga w osiągnięciu bardziej zintegrowanych ram rozwoju jak również w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia trudności i opóźnień na późniejszych etapach realizacji indywidualnych projektów.
Europa postawiła przed sobą cel: pokrycie 20 proc. zużycia energii ze źródeł odnawialnych do 2020 r. Energia wiatrowa z pewnością stanowić będzie znaczny wkład w osiągniecie tego celu. Ponadto korzystanie z energii wiatrowej pomaga znacznie zredukować emisje gazów cieplarnianych, zanieczyszczeń powietrza oraz zużycia słodkiej wody, związanego z konwencjonalnym wytwarzaniem energii elektrycznej w UE. Zużycie energii wiatrowej wzrosło gwałtownie w ciągu ostatniej dekady, by w 2009 r. osiągnąć poziom 4,8 proc. całkowitego zużycia energii elektrycznej w Unii. Oczekuje się, że liczba ta potroi się do 2020 r.
Natura 2000 to pokrywająca całą UE sieć ekologiczna, obejmująca prawie 26 tys. siedlisk w 27 państwach UE. Natura 2000 została ustanowiona dyrektywą siedliskową w 1992 r. i zajmuje prawie 18 proc. powierzchni UE. Celem sieci jest zapewnienie ochrony i zrównoważonego korzystania z terenów o wysokiej różnorodności biologicznej, oraz w długim okresie – zapewnienie przetrwania najbardziej wartościowych i zagrożonych gatunków i siedlisk. Natura 2000 nie jest jednak systemem ścisłych rezerwatów przyrody wykluczających wszelką ludzką działalność. Sieć obejmie również rezerwaty przyrody, jednak większość obszarów położonych w jej obrębie należy i należeć będzie do właścicieli prywatnych.