Inwestor wystąpił o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania hali magazynowej na obiekt produkcyjno-gospodarczy dla chowu drobiu do produkcji jaj konsumpcyjnych. Wójt gminy odmówił. Inwestor odwołał się, zarzucając niepełny sposób dokonania analizy terenu sąsiedniego. Jednak Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Uznało, że w obszarze analizowanym występują budynki mieszkalne jednorodzinne i wielorodzinne oraz budynki usługowo-magazynowe z uzupełniającą funkcją biurową. Nie występują natomiast obiekty, w których prowadzony jest chów lub hodowla zwierząt. Zdaniem SKO dla planowanej inwestycji nie jest zatem możliwe przyjęcie funkcji produkcyjno-gospodarczej związanej z chowem drobiu, na zasadzie kontynuacji funkcji występującej w obszarze analizowanym. Sprawa trafiła do sądu.
W skardze inwestor po raz kolejny podkreślił, że organ w sposób niepełny dokonał analizy sąsiadującego terenu. Wskazał nieruchomość, na której zabudowa pełni funkcję produkcyjno-usługową zbieżną z funkcją inwestycji planowanej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zauważył, że obszar analizowany powinien być wyznaczony wokół działki budowlanej, której dotyczy wniosek o ustalenie warunków zabudowy, a jego granica powinna być wyznaczona w odległości nie mniejszej niż trzykrotna szerokość frontu działki objętej wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy, nie mniejszej jednak niż 50 m. Odległość trzykrotnej szerokości frontu działki powinna być zachowana ze wszystkich stron działki budowlanej. Jednak w omawianej sprawie granice obszaru analizowanego nie zostały prawidłowo wytyczone: granica południowa, południowo-wschodnia oraz południowo-zachodnia przebiega w odległości znacznie mniejszej niż trzykrotność frontu działki. Co więcej wyznaczony obszar analizowany ma kształt wielokąta, który w wielu przypadkach obejmuje tylko część działki, a jego granice przecinają znajdującą się na niej zabudowę. Taki przebieg granic nie został w żaden sposób omówiony oraz uzasadniony i nie ma możliwości dokonania jakiejkolwiek oceny tak wyznaczonego obszaru analizowanego.
Dodatkowo do decyzji w przedmiocie warunków zabudowy nie dołączono załączników w postaci wyników analizy sporządzonych na kopiach mapy zasadniczej lub katastralnej. W ocenie Sądu fakt ten nie miał wpływu na wynik postępowania, jednak stanowił naruszenie obowiązujących przepisów.
Na tej podstawie sąd uznał, że decyzja odmawiająca ustalenia warunków zabudowy jest niekompletna, a obszar analizowany został wyznaczony nieprawidłowo. Sąd uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję wójta gminy. Zaznaczył również, że podczas ponownego rozpatrywania sprawy organ powinien wziąć pod uwagę wszystkie poruszone przez Sąd aspekty, uzupełnić materiał dowodowy, a następnie podjąć rozstrzygnięcie i uzasadnić je zgodnie z regułami obowiązującymi w postępowaniu administracyjnym.
Sygnatura akt: II SA/Sz 161/14