Na przyjmowanie do infrastruktury ścieków przemysłowych musi być zgoda właściciela urządzenia kanalizacyjnego

Czy zapis w umowie na zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków, zgodnie z którym właściciel urządzeń kanalizacyjnych dopuszcza wprowadzanie do kanalizacji ścieków przemysłowych, jest zgodą, o której mowa w art. 131 ust. 3 ustawy Prawo wodne?

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Na podstawie art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) - dalej k.p.a. wezwano wnioskodawcę (właściciela myjni samochodowej) do uzupełnienia dwóch braków formalnych wniosku.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o jeden brak formalny, natomiast co do drugiego – zgody właściciela urządzeń kanalizacyjnych na wprowadzanie do nich ścieków przemysłowych - odpisał, że zgodą tą jest zapis: "właściciel urządzeń kanalizacyjnych dopuszcza wprowadzanie do kanalizacji ścieków przemysłowych z myjni samochodowej pod warunkiem uzyskania na ich zrzut pozwolenia wodnoprawnego", zawarty w załączonej do operatu kserokopii umowy z 2008 r. o zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków.

Według organu nie jest to wymagany dokument zgody, o której mówi art. 131 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.) – dalej pr. wod. Czy w tej sytuacji należy pozostawić sprawę bez rozpoznania? Czy można ponownie wezwać wnioskodawcę na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. o uzupełnienie wniosku?

Odpowiedź:

W analizowanym przypadku mamy do czynienia ze specyficznym rodzajem pozwolenia wodnoprawnego, kiedy to stosownie z art. 131 ust. 3 pr. wod., do wniosku o wydanie takiego pozwolenia, oprócz innych standardowo wymaganych dokumentów, konieczna będzie zgoda właściciela urządzeń przyjmujących ścieki przemysłowe obciążone substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego.

Tego rodzaju dokument wymagany jest z mocy prawa i jest niezbędny do wydania omawianego pozwolenia. W ten sposób właściciel urządzenia kanalizacyjnego świadomie zgadza się na przyjmowanie do swojej infrastruktury ścieków przemysłowych zawierających określone rodzaje zanieczyszczeń z listy wyspecyfikowanej w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 10 listopada 2005 r. w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, których wprowadzanie w ściekach przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego (Dz. U. Nr 233, poz. 1988, z późn. zm.).

Według mojej oceny treść takiej zgody nie może być taka jak przywołano w pytaniu, gdyż właściciel kanalizacji nie może uzależniać swojej zgody od uzyskania przez przyszłego dostawcę ścieków pozwolenia wodnoprawnego w trybie art. 122 ust. 1 pkt 10 pr. wod. Jest odwrotnie, uzyskanie takiego pozwolenia jest warunkowane posiadaniem formalnej zgody od podmiotu przyjmującego te ścieki. Jednocześnie uważam, że w trakcie opisanego postępowania nie wystarczy samo przedstawienie umowy z właścicielem kanalizacji, która została zawarta na postawie art. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.). Przedmiotem takiej umowy są bowiem wyłącznie wzajemne prawa i obowiązku pomiędzy dostawcą a odbiorcą ścieków, które wynikają z tej ustawy.


Jeżeli na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. zakład był wezwany do uzupełnienia wniosku o załącznik wymagany art. 131 ust. 3 pr. wod. i nadal tego dokumentu nie dołączył, to zgodnie z pouczeniem sprawę należy pozostawić bez rozpoznania.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.