Odpowiedź:
Podstawą do zwolnienia z opłaty za usunięcie drzew rosnących na terenie nieruchomości, na której jest realizowana inwestycja celu publicznego, jest art. 86 ust. 1 ustawy z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody - dalej u.o.p. Realizacja inwestycji polegającej na budowie ścieżki rowerowej będącej inwestycją celu publicznego nie korzysta ze zwolnień z opłat na podstawie innych przepisów szczególnych. Stąd, o ile nie będzie zachodził żaden z przypadków wskazanych w art. 86 ust. 1 u.o.p. (co jest raczej mało prawdopodobne, aby tak było), to organ będzie musiał naliczać opłaty, chyba że decyzje uwarunkuje dokonaniem nasadzeń zastępczych. Nie będą to jednak opłaty nadmiernie wysokie, bowiem rozporządzenie Ministra Środowiska z 3.07.2017 r. w sprawie wysokości stawek opłat za usunięcie drzew i krzewów ustala bardzo niskie stawki.

Ścieżka rowerowa nie jest przedsięwzięciem w rozumieniu ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko - dalej u.o.o.ś., wskazanym w rozporządzeniu Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – dalej r.p.z.o.ś. Zatem w związku z jej realizacją nie jest wymagana decyzja środowiskowa.

Można jednak sobie wyobrazić przypadki, gdy decyzja środowiskowa może być wymagana, np. gdy ścieżka będzie budowana w paśmie drogi albo gdyby teren, na którym rosną drzewa, był objęty ochroną Natura 2000.

Jeżeli usuwanie drzew może oddziaływać na obszar Natura 2000, to wydanie zezwolenia musi być poprzedzone analizą oddziaływania na obszar Natura 2000, która może udowodnić, że wycinka nie będzie negatywnie oddziaływała na cele ochrony obszaru, a wydana decyzja środowiska jest wtedy elementem wniosku, zgodnie z art. 83b ust. 1 pkt 10 u.o.p.

Uzasadnienie:
Starosta może wydać przedmiotowe zezwolenie, jeżeli właścicielem nieruchomości jest gmina, zgodnie z art. 90 ust. 1 u.o.p. Jeżeli teren nieruchomości kolejowej jest przedmiotem własności innego podmiotu, np. Skarbu Państwa, to organem właściwym nie jest starosta, tylko wójt, burmistrz lub prezydent miasta. W analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 56 ust. 1 ustawy z 28.03.2003 r. o transporcie kolejowym. Jeśli tereny kolejowe pozostają we władaniu podmiotów liniami tymi zarządzającymi lub je eksploatującymi, należy uzyskać zgodę tych podmiotów, jako stron postępowania. Jednakże organ wydający zezwolenie nie uzgadnia projektu swojej decyzji z innym organem, jeżeli np. teren nie jest objęty ochroną konserwatorską.

Jeżeli budowa ścieżki nie miałaby związku z budową bądź rozbudową/przebudową drogi, wówczas podlegałaby kwalifikacji na podstawie § 3 ust. 1 pkt 60 r.p.z.o.ś. W świetle ww. przepisu ścieżka rowerowa nie jest przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko i nie wymaga decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (zob.: wyjaśnienie GDOŚ - Interpretacja dotycząca kwalifikacji zasadności zaliczania chodnika czy ścieżki rowerowej do przedsięwzięć wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 60 r.p.z.o.ś. - www.gdos.gov.pl).

Gdyby jednak budowa tej ścieżki wiązała się z jednoczesną przebudową drogi spełniającej, np. kryteria § 2 ust. 1 pkt 32 r.p.z.o.ś., to decyzja środowiskowa byłaby wymagana, zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 1 r.p.o.ś. oraz odpowiednio art. 72 ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a u.o.o.ś. (zob.: Interpretacja GDOŚ dotycząca kwalifikacji przebudowy, rozbudowy autostrad oraz dróg i linii kolejowych będących przedsięwzięciami mogącymi zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz organu właściwego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla tych przedsięwzięć - www.gdos.gov.pl). Przepisy te mają zastosowanie do sytuacji, kiedy budowa ścieżki jest przeprowadzana w ramach rozbudowy albo przebudowy drogi w rozumieniu art. 4 pkt 18 ustawy z 21.03.1985 r. o drogach publicznych.

Także dobudowa pasa dla ścieżki rowerowej do drogi krajowej na odcinku, np. kilkunastu kilometrów oraz przekroczenie cieku ścieżka rowerową za pomocą kładki/wiaduktu może wymagać uzyskania decyzji środowiskowej, jeśli ścieżka rowerowa będzie stanowiła część infrastruktury towarzyszącej drodze.

W sytuacji gdy zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie ścieżki rowerowej wiąże się z możliwością znaczącego oddziaływania na obszar Natura 2000, w myśl art. 59 ust. 2 pkt 2 u.o.o.ś. - wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, o ile obowiązek ten zostanie stwierdzony na podstawie art. 97 ust. 1 u.o.o.ś. 

Serwis Budowlany
Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami