Rozwiązania zawarte w nowelizacji mają na celu wyeliminowanie barier w ubieganiu się o finansowanie zwrotne w ramach rządowego programu popierania budownictwa czynszowego oraz sygnalizowanych przez inwestorów problemów wynikających z eksploatacji lokali mieszkalnych wybudowanych w ramach programu.
Zmiany mają na celu ułatwienie inwestorom realizacji przedsięwzięć poprzez dopuszczenie możliwości finansowania budowy mieszkań spółdzielczych lokatorskich.
Obecnie w ramach programu możliwe jest ubieganie się o finansowe wsparcie jedynie na budowę lokali mieszkalnych na wynajem. W ramach projektowanych zmian umożliwiono finansowanie budowy dodatkowych powierzchni użytkowych, które będą służyły zaspokajaniu potrzeb osób starszych (np. pomieszczeń rekreacyjnych czy ambulatoryjnych). Koszty związane z ich utrzymaniem będą ponosić najemcy w równych częściach. Zrezygnowano z obowiązku zawarcia w treści umowy pomiędzy kredytobiorcą a gminą zobowiązania, wskazującego minimalną liczbę lokali mieszkalnych utworzonych w wyniku realizacji przedsięwzięcia, których najemcami będą osoby wychowujące przynajmniej jedno własne lub przysposobione dziecko na poziomie nie mniejszym niż 50 proc. wszystkich lokali. W dużej mierze stanowiło to barierę uczestnictwa w programie dla społeczności lokalnych o niższym udziale rodzin z dziećmi. Preferencje dla osób wychowujących dzieci zostaną jednak zachowane dzięki wzmocnieniu wagi kryterium punktowego „adresowanie nowych mieszkań do osób wychowujących dzieci”, zawartego w rozporządzeniu.
W celu ułatwienia montażu finansowego przedsięwzięć realizowanych w ramach programu społecznego budownictwa czynszowego, podwyższono z 25 proc. do 30 proc. maksymalny poziom kwoty partycypacji najemcy w kosztach budowy lokalu mieszkalnego. Rozwiązanie takie zapewnia większą elastyczność rozwiązań, wymaganą na etapie finansowania kosztów budowy mieszkań. Powinno ono jednocześnie mieć pozytywny wpływ na utrzymanie relatywnie niskich czynszów w zasobach towarzystw budownictwa społecznego.
Ponadto doprecyzowano wzór do obliczenia kwoty zwracanej partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego. W projekcie podwyższono także limity dochodowe uprawniające do najmu lokalu mieszkalnego, w sytuacji gdy z budową lokalu było związane zawarcie umowy partycypacji przewidującej udział partycypanta w kosztach przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego na poziomie nie niższym niż 10 proc. Uzasadnieniem dla zmiany jest fakt, że nowelizacja ustawy z 10.09.2015 r. obniżająca poziom limitów dochodowych mogłaby w niektórych sytuacjach powodować trudności w egzekwowaniu od najemcy należności wynikających z użytkowania mieszkania w przypadku utraty zatrudnienia przez jednego z członków gospodarstwa domowego.
Szczególnie ważną zmianą z punktu widzenia najemcy jest przyjęcie bardziej elastycznych zasad w przypadku przekroczenia przez najemcę określonych w ustawie progów dochodowych (m.in. zrezygnowano z obowiązku podwyższania stawki czynszu w przypadku niewielkiej nadwyżki uzyskiwanych przez gospodarstwo domowe dochodów).
Projektowane rozwiązania mają przede wszystkim charakter regulacyjny, ich celem jest zwiększenie efektywności zaspokajania potrzeb mieszkaniowych osób spełniających warunki do najmu lokalu mieszkalnego powstałego z udziałem finansowania zwrotnego poprzez jeszcze większe zainteresowanie inwestorów tego budownictwa udziałem w programie.
Źródło: www.mib.gov.pl, stan z 11.05.2017 r.
