Wójt gminy wymierzył spółce karę pieniężną za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia. Spółka zarzuciła organowi błędną wykładnię art. 88 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2001 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2004 r., Nr 92, poz.880 ze zm.) poprzez przyjęcie, że nieistotne jest to, kto usunął drzewa. Wskazała, że kluczowe znaczenie ma ustalenie sprawcy wycinki. Powołała się na pogląd, że kara właścicielowi gruntu za wycinkę drzew może być wymierzona tylko wówczas, gdy dokonał on takiej wycinki osobiście lub zlecił jej wykonanie. Wykazanie tego faktu jest obowiązkiem organu, a wątpliwości należy interpretować na korzyść skarżącego. W tym przypadku organ tego nie wykazał, a wycinki dokonano wbrew wiedzy i woli spółki. Organ wymierzył karę tylko na podstawie tego, że skarżąca była właścicielem gruntu na którym rosły wycięte drzewa.


WSA zgodził się ze stanowiskiem spółki, iż wykładnia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody prowadzi do wniosku, iż wymierzenie przewidzianej w nim kary może nastąpić jedynie w sytuacji, gdy posiadacz nieruchomości co najmniej wiedział o usuwaniu drzew z jego nieruchomości i na to działanie się godził. Natomiast w sytuacji, gdy drzewa usunęła osoba trzecia bez jego wiedzy, której działaniu nie mógł zapobiec, brak jest podstaw do obciążenia właściciela nieruchomości karą przewidzianą w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy – uznał WSA.


Na podstawie:
Wyrok WSA w Poznaniu z 5 czerwca 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 261/13