Przepisy Działu II Rozdziału III rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim odpowiadają budynki i ich usytuowanie - dalej r.w.t., mają na celu unormowanie zagadnień związanych z zabudową i zagospodarowaniem działki budowlanej w zakresie jej ogrodzenia. Obecnie obowiązująca w tej materii regulacja została w znacznej mierze ograniczona do podstawowych aspektów związanych z parametrami technicznymi dla planowanego na nieruchomości ogrodzenia. Wcześniej obowiązujące przepisy rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie regulowały kwestię ogrodzeń odnosząc się między innymi również do położenia elementów ogrodzenia w stosunku do linii rozgraniczających dane nieruchomości, czy granice działki. Obecnie przepisy rozporządzenia skonstruowane zostały z pominięciem tego rodzaju zagadnień, ograniczając się do rozstrzygnięcia najistotniejszych zdaniem ustawodawcy aspektów lokalizowania ogrodzeń na nieruchomościach zagospodarowywanych w trakcie realizowanych inwestycji.

Warunki techniczne dla ogrodzeń– omówienie poszczególnych przepisów
§ 41 – Ogólne wytyczne techniczno - budowlane dotyczące ogrodzeń
Jak wynika z treści § 41 ust. 1 r.w.t. ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt. Z zastrzeżeniem ust. 2 analizowanego przepisu, ustawodawca nie podaje w tym przypadku szczegółowych przypadków sposobu konstruowania ogrodzenia, które może wpłynąć na stwierdzenie, że bezpieczeństwo ludzi i zwierząt zostało naruszone. Rozumieć należy tym samym, że zabronione jest stosowanie wszelkich konstrukcji (ze względu na ich stabilność, sposób powiązania z gruntem, materiały, które zostały użyte do jego budowy), jak również technologii (wyposażenia ogrodzenia w systemy rażące prądem lub w inny sposób mogące reagować na zetknięcie z żywym organizmem). Doprecyzowanie w zakresie zakazu, o którym mowa we wskazanym powyżej § 41 ust. 1 r.w.t. w pewnym zakresie odnaleźć można w treści ust. 2, zgodnie z którym umieszczanie na ogrodzeniach, na wysokości mniejszej niż 1,8 m, ostro zakończonych elementów, drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych podobnych wyrobów i materiałów jest zabronione. A contrario wnioskować należy zatem, że w przypadku ogrodzeń, których wysokość przekracza 1,8 m, dopuszczalne jest stosowanie ostro zakończonych elementów, utrudniających pokonanie ogrodzenia i wejście na otoczoną nim działkę budowlaną. Z przyczyn natury obiektywnej, unormowania, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 nie mają zastosowania do ogrodzeń wewnętrznych w zakładach karnych i aresztach śledczych.

§ 42 – Warunki dotyczące poszczególnych elementów ogrodzenia - bramy i furtki wejściowych
Ogólną, naczelną zasadą wynikającą z treści § 42 ust. 1 r.w.t., jest konieczność projektowania bram i furtek w ogrodzeniu w ten sposób, by w żadnym wypadku nie otwierały się na zewnątrz działki. Obostrzenie to wprowadzone zostało oczywiście z uwagi na względy bezpieczeństwa i możliwość kolizji, czy też zderzenia w wypadku nagłego otwarcia elementu bramy lub furtki przed przemieszczającą się osobą lub pojazdem. Ponadto, zgodnie z § 42 ust. 2 r.w.t. furtki w ogrodzeniu przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich, co stanowi realizację postulatów zawartych w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane – dalej pr. bud., zgodnie z którym obiekt budowlany wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich. Tym samym przyjąć należy, że szerokość przejść w furtkach urządzonych w ogrodzeniu powinna odpowiadać ogólnym warunkom dla minimalnej szerokości drzwi tj. powinna wynosić 0,9 m.

§ 43 – Parametry dotyczące elementów ogrodzenia - bramy i furtki wejściowych
Wynika to również pośrednio z treści kolejnego przepisu odnoszącego się do analizowanej materii tj. § 43 r.w.t., zgodnie z którym szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4 m, a w przypadku zastosowania furtki jej szerokość powinna być nie mniejsza niż 0,9 m, przy czym na drodze pożarowej szerokości te regulują przepisy odrębne dotyczące ochrony przeciwpożarowej. Odwołanie do odrębnych parametrów dotyczących dróg pożarowych wynika z konieczności stosowania w tym zakresie przepisów szczególnych. W szczególności ustawodawca zamierzał w tym przypadku zwrócić uwagę na obostrzenia wynikające z przepisów rozporządzenia rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych. Głównie mowa w tym przypadku o treści § 13 i 14 tego rozporządzenia, który ustanawia minimalne parametry szerokości dróg pożarowych, w zakresie dojazdów, wyjazdów, czy przejazdów na dziedzińce i inne tereny. 

Serwis Budowlany
Artykuł stanowi fragment komentarza praktycznego, opublikowanego w programie Serwis Budowlany
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami