Pytanie
Spółka polska będzie wysyłać towar do przerobu podwykonawcy z kraju trzeciego, gdzie fizycznie towar ten będzie podlegał przerobowi. W wyniku przerobu powstanie nowy jakościowo towar (przekazywane będą materiały, z których powstanie produkt finalny). Towar ten nie wróci jednak do Polski, ale będzie sprzedawany dalej w kraju trzecim. Zmiana właściciela (rozporządzanie towarem jak właściciel) nastąpi dopiero po wykonaniu czynności przerobu, sprzedającym będzie spółka polska na rzecz ostatecznego odbiorcy. Podwykonawca będzie fakturował na spółkę przerób oraz refakturował koszty transportu do ostatecznego odbiorcy.
Czy i w jakim momencie spółka polska powinna rozpoznać eksport towarów?
W jakiej wartości powinna to zrobić - wg przekazanych materiałów czy produktu finalnego?
Spółka twierdzi, że nie posiada w kraju trzecim stałego miejsca prowadzenia działalności (brak jest tam własnego zaplecza personalnego i technicznego; wszystkie usługi wykonywane są przez podwykonawcę).
Jak praktycznie należy rozumieć nowe przepisy (po 1 lipca 2011 r.) o stałym miejscu prowadzenia działalności?
Czy jednak należałoby uznać, że takie stałe miejsce Spółka posiada, ponieważ tego typu działania są przewidziane na wiele lat, a spółka jest w stanie odbierać i wykorzystywać usługi kontrahentów w kraju trzecim?
Jaki powinien być sposób fakturowania ostatecznego odbiorcy?