Jak należy interpretować termin "parkingi samochodowe" oraz "zgrupowania parkingów"?

W r.p.o.ś. wymienione są "garaże, parkingi samochodowe lub zespoły parkingów wraz z towarzyszącą im infrastrukturą". Następne punkty r.p.o.ś. określają, że chodzi o ich powierzchnię zabudowy oraz powierzchnię użytkową, przy czym przez powierzchnię użytkową rozumie się "sumę powierzchni zabudowy i powierzchni zajętej prze pozostałe kondygnacje nadziemne i podziemne mierzone po obrysie zewnętrznym rzutu pionowego obiektu budowlanego".

Całość sformułowania wskazuje, że chodzi tu o budynki lub co najmniej wiaty - czyli obiekty budowlane, dla których da się wskazać powierzchnię zabudowy (jak należy się domyślać w obrysie zewnętrznych stropów, dachów lub ścian zewnętrznych). Analogicznie terminu "garaż" - używa powiązane merytorycznie r.w.t. wyłącznie w odniesieniu do budynków. W odniesieniu do miejsc postojowych niebędących elementami budynku r.w.t. używa właśnie sformułowania "miejsca postojowe" natomiast nie pojawia się w nim pojęcie parkingu. Ostatnie pojęcie jest natomiast użyte w ustawie o drogach publicznych.

Pytanie:
Czy termin "parkingi samochodowe" lub "zgrupowania parkingów" należy interpretować jako budynki, czy również place na których znajdują się miejsca postojowe? Jak należny rozumieć i określić ich powierzchnię zabudowy?

Odpowiedź:
W treści zadanego pytania wskazane są – słusznie jak się wydaje – rozbieżności w obowiązującym ustawodawstwie dotyczące pojęć tożsamych lub w znacznym stopniu znaczeniowo do siebie zbliżonych. Rozbieżności te były i są obecnie przedmiotem szeregu kontrowersji i problemów z jednolitym podejściem realizowanych inwestycji. Wszystkie z powołanych aktów prawnych mają pewną płaszczyznę wspólną, jednakże – ze względu na niejednolitą siatkę pojęciową i brak konkretnych i jasnych odniesień międzyustawowych – nie pozwalają na jednoznaczną ich interpretację. Zgodnie z treścią § 3 pkt 56 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz. 1397 z późn. zm.) – dalej r.p.o.ś, garaże, parkingi samochodowe lub zespoły parkingów, w tym na potrzeby planowanych, realizowanych lub zrealizowanych przedsięwzięć, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 50, 52-55 i 57 r.p.o.ś., wraz z towarzyszącą im infrastrukturą, o powierzchni użytkowej nie mniejszej niż: a) 0,2 ha na obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 627 z późn. zm.) – dalej u.o.p., lub w otulinach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 u.o.p.; b) 0,5 ha na obszarach innych niż wymienione w lit. a - przy czym przez powierzchnię użytkową rozumie się sumę powierzchni zabudowy i powierzchni zajętej przez pozostałe kondygnacje nadziemne i podziemne mierzone po obrysie zewnętrznym rzutu pionowego obiektu budowlanego. Przepis powyższy odnosi się wyraźnie do powierzchni użytkowej jako powierzchnia zabudowy, tj. powierzchni objętej danym budynkiem, co sugerowałoby – i tak jak się wydaje przepis ten należy wykładać – odniesienie tego przepisu jedynie do garaży, parkingów i zespołów parkingów stanowiących część planowanej (lub istniejącej) zabudowy. Przy interpretacji przeciwnej kryterium powierzchniowe byłoby bowiem zupełnie bezużyteczne, gdyż de facto niemożliwym byłoby określenie powierzchni minimalnych stanowiących o potencjalnym wpływie inwestycji na środowisko, zgodnie z cytowanym wyżej przepisem. r.w.t. - rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.)

[Uwaga! Odpowiedź na to pytanie jest już nieaktualna od 1 sierpnia 2014 r.]