Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120, poz. 1133 z późn. zm.) - dalej r.z.f.p.b., projekt budowlany należy sporządzić w czytelnej technice graficznej oraz oprawić w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający dekompletację projektu. Do zamierzenia budowlanego zawierającego więcej niż jeden obiekt budowlany można stosować oprawę wielotomową. Dodatkowo, dopuszcza się oprawę projektu budowlanego w tomy obejmujące części określone w § 6 ust. 2 r.z.f.p.b.
Ustawodawca nie doprecyzował jakim konkretnie sposobem należy zapewnić przywołany wyżej wymóg niemożliwość dekompletacji projektu budowlanego. Szczegółowe określenie powyższego sposobu nie leży również w kompetencji organów administracji architektoniczno-budowlanej bądź nadzoru budowlanego (spotykane w praktyce żądanie przez niektóre organy określonego przez ten organ sposobu oprawy projektu budowlanego nie znajduje podstaw w obowiązujących przepisach prawa).
Tym samym przyjąć należy, że zastosowanie każdej z powszechnie stosowanych technik oprawy, w szczególności trwałe spięcie kart i arkuszy projektu budowlanego lub ich zszycie albo zbindowanie w sposób uniemożliwiający jego dekompletację, jest dopuszczalne. Pomocniczym zabezpieczeniem projektu budowlanego przed jego dekompletacją jest opatrzenie numeracją jego wszystkich stron i arkuszy oraz załączników (§ 5 r.z.f.p.b.). Dodatkowym dopuszczalnym sposobem zabezpieczenia projektu budowlanego przed dekompletacją jest powszechnie stosowane przez organy administracji architektoniczno – budowlanej pieczętowanie ponumerowanych stron pieczęcią organu zatwierdzającego projekt budowlany.

Uwagi
W razie gdy organ wyda decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę podając jako uzasadnienie jedynie okoliczność braku oprawy projektu w sposób określony przez organ (np. w okładkę introligatorską), podczas gdy projekt ten został oprawiony w inny sposób uniemożliwiający jego dekompletację – stronie przysługuje odwołanie od takiej decyzji w trybie art. 127 i n. ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
Takie odwołanie należy wnieść do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie. W odwołaniu warto podnieść naruszenie przez organ I instancji obowiązujących przepisów, w szczególności art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) oraz § 6 ust. 1 r.z.f.p.b. Uzasadniając powyższy zarzut warto wskazać, że organ I instancji odmówił wydania pozwolenia na budowę mimo spełnienia przez inwestora wymagań określonych w przepisach pr. bud. Na marginesie warto ponadto podkreślić, że w § 6 ust. 1 r.z.f.p.b. ustawodawca nie doprecyzował jakim konkretnie sposobem należy zapewnić wymóg niemożliwość dekompletacji projektu budowlanego, przyjąć więc należy, że zastosowanie każdej z powszechnie stosowanych technik oprawy uniemożliwiającej dekompletację projektu jest dopuszczalne, a uszczegółowienie przywołanego przepisu przez organ I instancji nie należy do jego kompetencji i nie znajduje podstaw w obowiązujących przepisach prawa.
Wskazując na powyższe w odwołaniu należy wnieść o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zatwierdzenie projektu budowlanego i wydanie pozwolenia na budowę, zgodnie ze złożonym przez inwestora wnioskiem.
Dorota Dorska