1. Pojęcie uzdrowiska
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o leczeniu uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 z późn. zm.) - dalej u.l.u.u., gminą uzdrowiskową jest gmina, której obszarowi lub jego części został nadany status uzdrowiska w trybie określonym w ustawie. Za uzdrowisko natomiast, za art. 2 pkt 3 u.l.u.u., uważany jest obszar, na którego terenie prowadzone jest lecznictwo uzdrowiskowe, wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na jego obszarze naturalnych surowców leczniczych, spełniający łącznie warunki, o których mowa jest w art. 34 ust. 1 u.l.u.u., któremu nadany został status uzdrowiska. Warunkami tymi są:
1) posiadanie złóż naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie;
2) posiadanie klimatu o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;
3) znajdowanie się na danym obszarze zakładów lecznictwa uzdrowiskowego i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, przygotowanych do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego;
4) spełnianie określonych w przepisach o ochronie środowiska wymagań w stosunku do środowiska;
5) posiadanie infrastruktury technicznej w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzenia gospodarki odpadami.
Obszarowi, który spełnia łącznie warunki, o których mowa wyżej w pkt 1, 2, 4 i 5 może być nadany status obszaru ochrony uzdrowiskowej.
2. Obowiązkowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
W istniejącym stanie prawnym inwestycje budowlane na terenie uzdrowisk, inne niż o statusie inwestycji celu publicznego, mogą być realizowane jedynie w tych gminach uzdrowiskowych, które sporządziły miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Stosownie bowiem do treści art. 38b u.l.u.u. gmina, która na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia uzyska potwierdzenie możliwości prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego na swoim obszarze, sporządza i uchwala miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla strefy „A" ochrony uzdrowiskowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w terminie do 2 lat od dnia otrzymania tej decyzji. Zgodnie z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) - dalej u.p.z.p., jeżeli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzenia planu miejscowego, co ma miejsce w omawianym przypadku, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy zawiesza się do czasu uchwalenia planu.
W odniesieniu do inwestycji celu publicznego lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych decyzje o ustaleniu lokalizacji tych inwestycji wydaje się, zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 1 u.p.z.p., po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.
3. Ograniczenia i zakazy wynikające z wyznaczenia stref ochronnych
Status gminy uzdrowiskowej rodzi surowsze niż w pozostałych gminach wymagania dotyczące procesu budowlanego. Gminy uzdrowiskowe zobowiązane są do uchwalenia statutu uzdrowiska, z którego wynikają między innymi: powierzchnia obszaru uzdrowiska wraz z opisem stref ochrony uzdrowiskowej oraz przepisy mające na celu ochronę funkcji leczniczej w uzdrowiskach, określające w szczególności: formy i miejsca prowadzenia punktów sprzedaży pamiątek, wyrobów ludowych, produktów regionalnych lub towarów o podobnym charakterze oraz formy i miejsca lokalizacji tablic i urządzeń reklamowych. Strefami ochrony uzdrowiskowej są zgodnie z art. 2 pkt 6 u.l.u.u. części obszaru uzdrowiska albo obszaru ochrony uzdrowiskowej, określone w statucie uzdrowiska, wydzielone w celu ochrony czynników leczniczych i naturalnych surowców leczniczych, walorów środowiska i urządzeń uzdrowiskowych.
(...)
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o leczeniu uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 z późn. zm.) - dalej u.l.u.u., gminą uzdrowiskową jest gmina, której obszarowi lub jego części został nadany status uzdrowiska w trybie określonym w ustawie. Za uzdrowisko natomiast, za art. 2 pkt 3 u.l.u.u., uważany jest obszar, na którego terenie prowadzone jest lecznictwo uzdrowiskowe, wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na jego obszarze naturalnych surowców leczniczych, spełniający łącznie warunki, o których mowa jest w art. 34 ust. 1 u.l.u.u., któremu nadany został status uzdrowiska. Warunkami tymi są:
1) posiadanie złóż naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie;
2) posiadanie klimatu o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;
3) znajdowanie się na danym obszarze zakładów lecznictwa uzdrowiskowego i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, przygotowanych do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego;
4) spełnianie określonych w przepisach o ochronie środowiska wymagań w stosunku do środowiska;
5) posiadanie infrastruktury technicznej w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, w zakresie transportu zbiorowego, a także prowadzenia gospodarki odpadami.
Obszarowi, który spełnia łącznie warunki, o których mowa wyżej w pkt 1, 2, 4 i 5 może być nadany status obszaru ochrony uzdrowiskowej.
2. Obowiązkowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
W istniejącym stanie prawnym inwestycje budowlane na terenie uzdrowisk, inne niż o statusie inwestycji celu publicznego, mogą być realizowane jedynie w tych gminach uzdrowiskowych, które sporządziły miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Stosownie bowiem do treści art. 38b u.l.u.u. gmina, która na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw zdrowia uzyska potwierdzenie możliwości prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego na swoim obszarze, sporządza i uchwala miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla strefy „A" ochrony uzdrowiskowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w terminie do 2 lat od dnia otrzymania tej decyzji. Zgodnie z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) - dalej u.p.z.p., jeżeli wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzenia planu miejscowego, co ma miejsce w omawianym przypadku, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy zawiesza się do czasu uchwalenia planu.
W odniesieniu do inwestycji celu publicznego lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych decyzje o ustaleniu lokalizacji tych inwestycji wydaje się, zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 1 u.p.z.p., po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.
3. Ograniczenia i zakazy wynikające z wyznaczenia stref ochronnych
Status gminy uzdrowiskowej rodzi surowsze niż w pozostałych gminach wymagania dotyczące procesu budowlanego. Gminy uzdrowiskowe zobowiązane są do uchwalenia statutu uzdrowiska, z którego wynikają między innymi: powierzchnia obszaru uzdrowiska wraz z opisem stref ochrony uzdrowiskowej oraz przepisy mające na celu ochronę funkcji leczniczej w uzdrowiskach, określające w szczególności: formy i miejsca prowadzenia punktów sprzedaży pamiątek, wyrobów ludowych, produktów regionalnych lub towarów o podobnym charakterze oraz formy i miejsca lokalizacji tablic i urządzeń reklamowych. Strefami ochrony uzdrowiskowej są zgodnie z art. 2 pkt 6 u.l.u.u. części obszaru uzdrowiska albo obszaru ochrony uzdrowiskowej, określone w statucie uzdrowiska, wydzielone w celu ochrony czynników leczniczych i naturalnych surowców leczniczych, walorów środowiska i urządzeń uzdrowiskowych.
(...)