Pytanie:
Czy wydanie warunków zabudowy na budowę farmy fotowoltaicznej (1 MW), wymaga zasady dobrego sąsiedztwa takiej inwestycji, lub jakiegokolwiek sąsiedztwa?
Jak należy zakwalifikować (zdefiniować) tego typu inwestycje przy składaniu wniosku o wydanie warunków zabudowy?
Należy je traktować jako instalacje budowlane, czy budowle?
Odpowiedź:
Problem, o którym mowa w pytaniu, jest przedmiotem wypowiedzi judykatury i niestety nie jest jednolicie rozstrzygany. Podkreśla się przede wszystkim, że przepis art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p., wyłącza stosowanie art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p. (zasada dobrego sąsiedztwa i dostęp do drogi publicznej) do inwestycji w stosunku do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej. Oznacza to, że realizacja inwestycji mających za przedmiot m.in. urządzenia infrastruktury technicznej nie jest uzależniona od spełnienia warunku tzw. dobrego sąsiedztwa oraz dostępu do drogi publicznej.
Dlatego też kluczowe znaczenie ma dokonanie oceny, czy inwestycji objęta wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy stanowi urządzenie infrastruktury technicznej. I tu właśnie orzecznictwo w zakresie kwalifikacji urządzeń służących przetwarzaniu jednej energii (wiatrową, słoneczną) w drugą (energię elektryczną), w kontekście art. 61 ust. 3 u.p.z.p. nie jest jednolite.
Z części wypowiedzi judykatury wynika wniosek, że urządzenia wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych energii stanowią urządzenia infrastruktury technicznej i przy ustalaniu warunków zabudowy dla nich nie jest wymagane spełnienie zasady dobrego sąsiedztwa określonej w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Dość licznie prezentowane jest też jednak stanowisko odmienne, zgodnie z którym infrastrukturą techniczną są urządzenia do przesyłania i dystrybucji energii, natomiast nie są infrastrukturą techniczną urządzenia służące do jej wytworzenia. To ostatnie stanowisko zdaje się być bardziej przekonujące.
Jak bowiem zauważa Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 8 września 2014 r., II SA/Wr 411/14, brak zdefiniowania pojęcia infrastruktury technicznej w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uzasadnia odwołanie się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - dalej u.g.n.
Pojęcie urządzeń infrastruktury technicznej jest zdefiniowane w art. 143 ust. 2 u.g.n., zgodnie z którym do urządzeń infrastruktury technicznej zalicza się: budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
Obiekty wymienione w art. 143 ust. 2 u.g.n. są przez ustawę o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w art. 2 pkt 13 utożsamiane z uzbrojeniem terenu. Z całą pewnością instalacja fotowoltaiczna nie stanowi uzbrojenia terenu. Jej podstawowym zadaniem jest wytwarzanie energii elektrycznej i nie pełni ona funkcji służebnej względem innych urządzeń czy obiektów.
Tym samym, farma fotowoltaiczna powinna spełniać wymogi zasady dobrego sąsiedztwa. Jeśli natomiast chodzi o kwalifikację farmy fotowoltaicznej z punktu widzenia rozróżnienia obiektów budowlanych w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, to należy ją zaliczyć do kategorii budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
Farma fotowoltaiczna powinna spełniać wymogi zasady dobrego sąsiedztwa
Podstawowym zadaniem farmy fotowoltaicznej jest wytwarzanie energii elektrycznej i nie pełni ona funkcji służebnej względem innych urządzeń czy obiektów. Tym samym, farma fotowoltaiczna powinna spełniać wymogi zasady dobrego sąsiedztwa.
