Dyrektywa 2008/1/WE dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U.UE.L.2008.24.8) ustanawia procedurę udzielania pozwoleń na działalność przemysłową o znacznym potencjale zanieczyszczeń i wprowadza minimalne wymogi, które musi spełniać każda instalacja, aby uzyskać pozwolenie. Dyrektywa ma również na celu ochronę środowiska przed wpływem rozpatrywanej działalności przemysłowej.
Pierwszym wyrokiem wydanym w 2012 r. Trybunał, w następstwie wniesionej przez Komisję skargi o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, orzekł, że Szwecja naruszyła dyrektywę przez to, że 29 instalacji nie było zgodnych z przewidzianymi w niej wymogami.
W roku 2013, uznawszy, że Szwecja nadal nie wykonała wyroku z 2012 r. (naruszenie utrzymywało się w przypadku dwóch instalacji), Komisja wniosła drugą skargę o stwierdzenie uchybienia. Następnie Komisja powiadomiła Trybunał, że niezbędnych środków nadal nie podjęto w odniesieniu do jednej z dwóch instalacji wskazanych w skardze, sytuacja drugiej została tymczasem uregulowana.
W ogłoszonym dzisiaj wyroku Trybunał stwierdził przede wszystkim, że w chwili upływu terminu wyznaczonego w wezwaniu do usunięcia uchybienia z dnia 1 października 2012 r. dwie instalacje nie były eksploatowane na podstawie pozwolenia przewidzianego w dyrektywie i że w konsekwencji do tego dnia Szwecja nie podjęła wszystkich środków niezbędnych do zastosowania się w pełni do zobowiązań wynikających z wyroku z 2012 r. Trybunał stwierdził na tej podstawie, że Szwecja uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy prawa Unii.
W konsekwencji Trybunał zasądził od Szwecji zapłatę ryczałtu w wysokości 2 mln EUR.
W razie, gdyby uchybienie stwierdzone w wyroku z 2012 r. utrzymywało się w dniu 4 grudnia 2014 r., tj. dacie ogłoszenia omawianego wyroku, wobec Szwecji zostałaby zasądzona ponadto zapłata okresowej kary pieniężnej w wysokości 4000 euro za każdy dzień zwłoki, do dnia doprowadzenia do zgodności z wyrokiem z 2012 r.
Przy obliczaniu kwoty okresowej kary pieniężnej Trybunał uwzględnił wysiłki podjęte przez Szwecję w celu całkowitego wypełnienia zobowiązań wynikających z dyrektywy: w dniu rozprawy tylko jedna z 29 instalacji, o których mowa w wyroku z 2012 r., nie uzyskała jeszcze pozwolenia zgodnie z wymogami dyrektywy. Ponadto Trybunał podkreślił, że Szwecja ściśle współpracowała z Komisją w toku postępowania i że w odniesieniu do skutków uchybienia strony zgodziły się co do tego, iż nie ma znacznego zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi.
Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie C-243/13 Komisja / Szwecja.
Źródło: curia.europa.eu, stan z dnia 5 grudnia 2014 r.