Pytanie:
Szanowni Państwo, zwracamy się prośbą o ocenę prawną następującej sytuacji. Z ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie wynikają również zadania starosty. Starosta wydzierżawiając obwód łowiecki, nie ma dalej możliwości ingerowania w prowadzoną przez koła łowieckie gospodarkę łowiecką; zgodnie z art. 45, może w przypadkach określonych w ust. 1, w porozumieniu z PZŁ wydać jedynie decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny. Chodzi tu o przypadki zbytniego zagęszczenia zwierzyny łownej, które może być przyczyną powstawania strat gospodarczych np. w gospodarce rybackiej. Są to przypadki rzadkie i odnoszą się do sytuacji na obszarach obwodów łowieckich, na których można zarządzić polowanie.
Ostatnio problemem jest inne zjawisko. Jego źródłem jest skutecznie prowadzona od lat walka z wścieklizną wśród lisów i jenotów. W rezultacie tej ingerencji człowieka w środowisko, populacja tych zwierząt wzrosła do nadmiernych rozmiarów, bo liczebność tych zwierząt regulowała niegdyś w sposób naturalny właśnie ta choroba. Lisy i jenoty, z powodu nadmiernego zagęszczenia na terenach tradycyjnie przez nie zasiedlanych (lasy, pola, zarośla), poszukując przestrzeni i pożywienia, zaczynają pojawiać się na obszarze miast, osiedli, zakładów pracy, ogrodów działkowych itp. co ze zrozumiałych względów wzbudza zaniepokojenie wielu ludzi. Sytuacje takie sprawiły, że pojawiły się stanowcze oczekiwania, że starosta winien skorzystać z przysługującego mu na podstawie art. 45 ust. 3 ww. ustawy prawa i zarządzić odstrzał redukcyjny lisów. Nie wydaje się to możliwe poza obszarem obwodów łowieckiego, gdyż obszary miast, tereny zabudowane itp. wyłączone są z obwodów łowieckich (art. 8 ustawy). Prosimy zatem o prawne określenie roli względnie powinności starosty w sytuacjach jakie opisujemy lub o informację jakie przepisy mogłyby znaleźć zastosowanie w takich sytuacjach i kto byłby właściwym do ich realizacji.
Odpowiedź:
Decyzja w sprawie odstrzału redukcyjnego zwierząt (w tym przypadku lisów lub jenotów) pozostaje w gestii starosty na mocy art. 45 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie.
Uzasadnienie:
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska, kompetencje starosty w zakresie odstrzału redukcyjnego zwierząt odnoszą się także do terenu niestanowiącego obwodu łowieckiego. W przypadku opuszczenia przez zwierzęta terenów przez nie dotychczas zamieszkiwanych (z powodu nadmiernego zagęszczenia) i dotarcie na tereny zamieszkałe przez człowieka (np. miasta, gospodarstwa rolne) starosta może wydać z urzędu decyzję o odstrzale redukcyjnym. Taką decyzję może wydać również na wniosek innych podmiotów, np. wójta lub osób fizycznych, po uprzednim zbadaniu zasadności wniosku.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Prawo łowieckie. Komentarz
|
Także wójt dysponuje kompetencjami uprawniającego go zgłaszania wniosków np. o zwiększenie odstrzału redukcyjnego zwierząt na terenie gminy przy okazji oceny łowieckiego planu hodowlanego o konkretną liczbę zwierząt, np. 20 sztuk.
Po wydaniu decyzji o odstrzale redukcyjnym starosta wskazuje w postępowaniu administracyjnym osoby, które mają ją wykonać. Najczęściej będą to osoby zrzeszone w konkretnym związku łowieckim.
W przypadku pojawienia się zwierząt łownych na terenie miasta, osiedla lub gospodarstwa uprawnionymi do ich odłowienia i odstawienia na teren dotychczas przez nie zamieszkany są służby gminne. Oczywistym jest, że nie prowadzi się odstrzału redukcyjnego na terenie zamieszkałym przez ludzi, nawet gdyby było podejrzenie, że zwierzęta są chore. W przypadku podejrzenia choroby zwierząt "odwiedzających" tereny zamieszkałe przez ludzi mają zastosowanie przepisy ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt i ustawy o ochronie zwierząt.
